Kan bruin het trekken?

Er waren meer leuke dingen afgelopen week dan in mijn blog verscheen.

Tijdens de wandeling spraken we een intentie uit voor vrienden die een huis willen kopen en steeds achter het net vissen. En nee, het huis waarvoor we de intentie uitspraken is het niet geworden. Wel het volgende huis en daarvoor: taart. 

Ook leuk maar anders: hagel. Dat komt niet vaak voor hier. Het regende drie dagen de afgelopen week en dat leverde in totaal 14 mm regen op. Altijd fijn.

We konden de regen in de richting van de stad Málaga duidelijk zien. Waarschijnlijk zaten er twee gaten in de bewolking waardoor die regen wit oplichtte.

Tijdens een pelgrimage komt er eigenlijk altijd wel een onverwacht punt naar boven. Deze keer was dat ‘ons geld’. Hoe gaan we daarmee om en dan vooral: komen we met onze spaarpot uit tot onze pensionering?

Beiden zijn we zuinig, maar ik kan zelfs gierig zijn. We hebben dan ook nooit gedoe over geld. Wel zeggen we soms dat we misschien best wel eens wat royaler mogen doen. Maar de uitkomst is  dat we dat nooit doen. Aard van het beest.

Maar dan tijdens de wandeling. 

We hadden het idee dat we samen met € 50 per dag wel zouden uitkomen. Dat bleek al na een paar dagen niet te gaan lukken. Menu’s del dia bleken duurder en ook het slapen was eerder 20 euro per persoon dan 10. 

Rick had er last van en dat had ook te maken met dat Ík er geen last van had. Ik zou alles aanvaarden zou als het kwam (het is meestal zo dat een van de twee boos wordt of bijvoorbeeld geïrriteerd raakt van rode stoplichten. De ander blijft dan rustig en kan dan wat relativerends inbrengen. En soms ben ik dat en soms Rick maar zeer zelden tegelijkertijd).

Er moest dan ook even gepraat worden om ‘lucht in te brengen’. 

Hebben we het geld niet? Zijn we té knieperig? Mogen we niet genieten? Maar ook: hoe lang leven we? Zien we niet mensen om ons heen ziek worden en zelfs overlijden? 

Het budget werd daarna eerst verhoogd naar 60 euro en in Portugal zelfs naar 70.

Rust in de tent en hoe fijn is dat?

En dan in de ontstane ruimte komt de vraag wat we ons eigenlijk ontzeggen vanwege die zuinigheid? En wat zouden die ontzegde dingen toevoegen aan ons levensgeluk.

Klinkt allemaal heel zwaar en diepgravend, maar het komt er op neer dat we een glazen voorzetdeur willen bij de voordeur. Inclusief een hor.

Dat we de poort automatisch willen laten openen en sluiten.

En……tadadadaaaaaaa we een serre aan het huis willen.

Of bruin dat laatste kan trekken is nog even rekenen of afwachten wat de kosten daarvan zijn.

Gisteren hadden we een lunch met een 65 jarige vriend in Cómpeta. Gezellig en lekker. Op weg naar huis reden we langs onze vaste constructieman. Zullen we meteen maar een afspraak met Carlos maken? 

Yep. Vanwege de siësta moesten we daar een kwartiertje wachten.

Tja, laat die constructieman nu tegenover de vuilnisbelt te zitten.

Ach en dan is Malle Pietje meteen alert. Resultaat: twee plastic bakken en een vetplant om stekken van te maken. Beide bakken zijn inmiddels gevuld.

En wat kan een mens dan tevreden zijn.

De constructieman komt volgende week op gesprek.

Vandaag is het prachtig weer en dat is voor mij vooral omdat het niet waait. De hele dag een beetje studderen, dat mag als West-Fries. Zo snoeide ik links en rechts wat en ruimde twee borders op. 

Rond 18.00 uur werd ik geroepen voor een glas Cava met nootjes om de officiële feestelijke opening van het terras te vieren.

Met groeten Ton