Caminon Portugues, dag vierentwintig

Van Padron naar Santiago de Compostela, 26 kilometer, 37505 stappen 

We zijn er. 13.38/uur. 

Maar eerst: of het van opwinding was weet ik niet, maar gisteravond lagen we om 8.15 uur in bed en voordat de hoofden de kussens raakten, sliepen we.

We waren vanmorgen dan ook klaar wakker rond half zeven en stonden om zeven uur op straat.

We zijn wel vaker verkeerd gelopen deze tocht maar vanmorgen zelfs twee keer. Ik word dan wat onrustig en wil dan terug lopen om te zien waar we de aanwijzingen hebben gemist. Rick wil, na het boekje te hebben geraadpleegd, gewoon doorlopen omdat we dan ‘de route wel weer ergens oppikken’.

En dat gebeurt ook altijd. Dus ook hier is het voor mij loslaten.

Hier zijn we weer terug op de route. Te zien aan de stenen paal. 

Een Japanmoment: vending machine. In Japan staan er veel en op de meest onverwachte plekken. Hier inmiddels ook. Gewoon een gat in de oude garagedeur met de machine erachter.

De Rode palmkever werd voor het eerst in Zuid-Spanje gezien. Inmiddels heeft hij dus ook Noord-Spanje bereikt. Met deze gevolgen.

Ook vandaag een paar klimmetjes. Deze via Romaans plaveisel.

We hoefden niet te haasten met slechts 26 kilometer dus hadden we een paar lekkere pauzes. 

Hier waren we net een kerkje gepasseerd waar de gelovigen naar buiten kwamen. Deze dame wenste ons Buen Camino.

Das aardig. Wij liepen gewoon verder en wat verbaasde ons vijf minuten later? Liep ze voor ons.

Hoe kan dat?

We gingen wat harder lopen om haar in te halen.

Horen we langzaam muziek harder en harder worden.

Loopt ze met een telefoon in haar hand die behoorlijk harde muziek last horen.

Rick sprak haar aan en ze gebruikte de muziek als steun om de heuvel op te komen. En dat ze voor ons liep had te maken met een sluipweggetje.

Bij de laatste stop voor Santiago, circa twintig minuten, zagen we beslist 100 pelgrims voorbijgaan.

Met nog zeven kilometer te gaan zien we de torens van de kathedraal.

Zo rond 13.00 uur in de stad waar we eerst inchecken in het hostal. Daarna door naar de kathedraal.

We hebben besloten om geen Compostelana te halen. We krijgen dus nu geen volledige aflaat voor onze zonden en komen niet met een blanke ziel in de hemel.

Wel lunchten we samen met Richard, die we eerder in Spanje tijdens de Camino Mozárabe ontmoette. En dat was een meer dan waardige afsluiting van deze opnieuw leerzame en bijzondere tocht.

We danken alle Spanjaarden voor de hulp en vriendelijkheid, al onze mede pelgrims voor de prachtige ontmoetingen en gesprekken.

Ook dank aan de lezers van het blog dat we intenties mochten uitspreken en voor de reacties.

We gaan nu nog even de stad in om eventueel nog wat mede pelgrims te spreken.

Met groeten Ton