Camino Mozárabe

Dag twee van Torre del Mar naar Limonar. 30 Kilometer, 37983 Stappen.

Het was zeer genoeglijk gisteravond maar zo tegen 22.00 uur hield ik de ogen niet meer open.

Op naar bed. Op zich goed geslapen maar de spierpijntjes deden me geregeld wakker doen worden.

Vanmorgen eerst de blaren behandelen. Daarna had ik er weinig last van en daar was ik wel blij mee. Het lijf had meer moeite om op gang te komen. Dat heeft alles in de strijd gegooid om ons op andere gedachten te brengen en niet een 10 kilo zware rugzak door Spanje en Portugal te zeulen. Maar de ervaring is dat dat met een dag of vier a vijf wel over is.

Het is perfect wandelweer. Een lichte bries en niet te warm. Vanuit Torre del Mar zijn de eerste acht km niet bijzonder. Of eigenlijk gezegd saai en lelijk  langs de weg. Wel hadden we een kort gesprekje met een paar mannen die tuinbonen aan het oogsten waren.

Ook werd er een nieuw klein parkje aangelegd en daar zag ik dat de oude kilometerstenen werden hergebruikt als afscheiding.

Het is wel een jaar of vier geleden dat we het stuk naar Malaga liepen en er waren best wat veranderingen te bespeuren. Zo is een groot deel van de Senda Litoral aangelegd. Inclusief goede verharding, bruggen, bomen en struiken.

Vlak voor Rincon de la Victoria kan je over het oude spoorwegtracé lopen. Lekker op het strand met op sommige plekken nog oorspronkelijke begroeiing zoals de Pancratius maritima. Dat zijn die grijsgroene pollen.

Altijd leuk is om door de oude spoortunneltjes te lopen.

En voor het eerst viel ons oog op deze muurschildering.

Maar maak je dan ook een foto van de rechterkant, vroeg Rick.

Eigenlijk wilde ik dat niet want laat liever de mooie dingen zien. Dit is de kust met in de verte Malaga met de twee nieuwe gigantische flatgebouwen.

Rechts staat de cementfabriek.

Inmiddels hadden we beiden wel een beetje het end in de bek en namen wel drie pauzes om de laatste kilometers af te leggen. Zo tegen half vijf waren we in het hostal waar we op een slaapzaal liggen. Meteen in het pelgrimsgevoel ook al zijn wij de enige pelgrims.

En dan ook maar meteen hoe zo’n zaaltje er uitziet als er twee pelgrims zijn gearriveerd.

Gisteren liepen we langs een terras: he, daar zitten Tom en Jo. Tom is de vorige dirigent van het koor en Jo is zijn vrouw. Toch toevallig.

Vanmorgen zagen we aan de overkant van de weg een paar mensen staan. 

He is dat niet Marjan?

Geen idee, ik herken haar niet.

Dus riep Rick haar naam en natuurlijk draaide ze haar hoofd naar ons toe. Zij is een vriendin van vrienden dus we kennen haar ook niet echt goed maar wel net genoeg voor een leuk gesprekje. Ook heel toevallig.

Wat antwoorden op vragen uit de reacties.

We lopen in totaal ongeveer 1300 kilometer in twee delen. Het eerste deel, ruta Mozarabe, gaat naar Merida of Badajoz. We doen daarmee de aanlooproute naar de Via de la Plata vanuit Sevilla. We hebben dan de hele route gelopen vanuit ons huis naar Santiago.

Omdat we dit niet genoeg kilometers vinden reizen we vanuit Badajoz naar Lissabon om daar met de Portugese route te starten.

Een thema voor deze reis hebben we eigenlijk niet maar wie weet ontstaat dat nog. Wel wil ik voor mezelf onderzoeken waarom ik zoveel last heb van kritiek of commentaar.

We gaan ook weer intenties uitspreken dus laat maar weten.

Met groeten Ton