Camino Mozárabe

Dag een. Van Cómpeta naar Torre del Mar, 24 kilometer.

Das dan weer leuk van een klein dorp: regelrecht contact met de burgemeester. Zij zette een stempel in het pelgrimspaspoort en vond het zichtbaar leuk. Maar bij pelgrimeren en dan ook nog naar een andere deelstaat kon ze zich niet veel voorstellen. 

Uiteraard sliepen we wat onrustig en toen we ‘s nachts om 3.30 nog een WhatsApp kregen waren we dan ook echt wakker. Toch waren we om 7.30 up and running. Lappie door de badkamer, de laatste koffiemok afwassen, koelkast deur op een kiertje zetten en dan: op pad.

Dag huis, tot over een tijdje.

Vanuit ons huis is er eerst een stevige klim.

Oei, ik heb het idee dat ik iets vergeet, zei ik.

Dat moet haast wel want jouw rugzak is lichter dan de mijne (Dat is nog nooit gebeurd tijdens de pelgrimages die we deden).

Ik stopte even en wist het: ik zette de koelkastdeuren wel open maar vergat de lunchpakketten uit te nemen.

Dus liep ik terug om het eten op te halen. Gelukkig liep Rick verder naar het hoogste punt van de weg en nam mijn rugzak mee. Dat was dan weer een mazzeltje voor mij.

Vanaf het hoogste punt van de weg is er prachtig zicht op het eindpunt van vandaag: Torre del Mar. 24 Kilometer.

Goed, de eerste dagetappe is bekend terrein. Toch keken we er met andere ogen naar. Meer alsof we het voor de eerste keer zagen. En toen ik ons laatste afval in de container deponeerde had ik het idee dat we het dagelijks leven achter lieten.

Dit weggetje kunnen we vanuit ons huis zien en dus terugkijkend zien we De Klompen op het vlakke stukje bovenop de berg.

Hier kijk ik nog redelijk tevreden uit mijn ogen maar de eerste blaren, drie in totaal, beginnen zich hier al te ontwikkelen en moest er wandelwol om de kleine tenen gewikkeld worden. Ook verwisselde ik mijn wandelschoenen voor sandalen.

Het was heerlijk wandelweer. Een klein briesje en niet te warm. Wel hadden we beiden last van de heupen, waarschijnlijk vanwege de 800 meter klimmen en dalen.

Om kwart over drie waren in Torre del Mar waar we werden opgehaald door Jan en Sylvia. Jan brengt ons morgenvroeg weer terug.

Inmiddels hebben we een heerlijke stoofschotel gegeten, is de pelgrimswas gedaan en hangen we nu uitgezakt op de bank.

Dank Jan en Sylvia.


Met groeten Ton