Een vriendin ruimde haar kasten op en wilde een stapel borden kwijt.
Ik heb te veel troep en het glazuur van deze borden is helemaal gekrast en gebarsten, zei ze.
Mag ik ze meenemen? Ik gebruik ze als onderzetters voor potplanten.
Tuurlijk.
Nou waren het twaalf borden en ik gebruik er maar twee. De rest staat al een jaar of vijf in de Helderse berging. Het is daar wat vochtig en ergens tijdens de coronacrisis toen ik wat liep te dolen, zag ik op het bovenste bord van de stapel iets bijzonders.
Schimmel dat groeide in de barsten van het glazuur. Ach, er zit dus voldoende voeding in zo’n barst voor een hele kolonie.
Maar in een reflex veegde ik het er vanaf om meteen te denken: maar dat is niet alleen bijzonder maar ook mooi.
Ik zette het bord weer bovenop de stapel en bedacht dat ik zo gauw er weer een mooi zichtbaar patroon was ontstaan er foto’s van zou maken voor het blog.
En dat deed ik. Moest er wel twee jaar geduld voor betrachten.
Na de foto’s zette ik het bord weer netjes op de stapel om te zien hoe zich dit ontwikkelt.
Vannacht om half twee werden we wakker van een hoosbui. Het enige waar ik voor wakker gemaakt wil worden. 10 Millimeter in de pocket.
Met groeten Ton
10 Millimeter, wow! Das effe lekker voor de flora en fauna! Prachtige schimmelvorming ook!
BeantwoordenVerwijderenHet is prachtig. Vraag me af of je op de een of andere manier dat proces zou kunnen versnellen?
BeantwoordenVerwijderenBijzonder, het lijkt wel goud, een gouden landkaart.
BeantwoordenVerwijderenHeel bijzonder en toch ook heel mooi.Bernadette
BeantwoordenVerwijderenHoi Ton, wat mooi. Lijkt op de foto's net Kintsugi, de Japanse methode om breuken in aardewerk te repareren met gouden lijm.
BeantwoordenVerwijderenBenieuwd hoe het over een tijdje is.
Mooie dag en groeten!
Hoi Mevrouw Niekje, Laat de natuur even haar gang gaan en ze herstelt. Met groetenTon
BeantwoordenVerwijderenHoi Emie, Het is een goed om mijn geduld te trainen. Maar warmte en vocht zouden wel helpen denk ik. Met groetenTon
BeantwoordenVerwijderenHoi Els, Moeder natuur maakt de mooiste dingen. Met groetenTon
BeantwoordenVerwijderenHoi Bernadette, Het verbaasd me echt dat uit zo’n klein barstje zo veel leven kan ontstaan. Met groetenTon
BeantwoordenVerwijderenHoi Ria, Inderdaad. Zo had ik het nog niet gezien. Met groetenTon
BeantwoordenVerwijderenEen prachtig verschijnsel, Ton!
BeantwoordenVerwijderenIk zie er een patroon in voor een quilt. Haha, ik zie in alles een patroon hoor.
BeantwoordenVerwijderenHoi Ton, ik heb hetzelfde gehad met schaaltjes die ik ooit bij de Hema heb gekocht. Deze waren zeker niet oud/versleten of veel gebruikt maar als de schaaltjes uit de afwasmachine kwamen en dan werden opgeborgen in de kast en ik ze daarna weer pakte om soep in te doen had ik dit ook. Ik heb ze natuurlijk weg gedaan want van zo’n bord/schaaltje wil je echt niet meer eten. Ik dacht toen over de schaaltjes dat ze misschien niet goed waren geglazuurd maar zeker weet ik dat ook niet. Maar voor mooie foto’s zorgen deze borden dan weer wel.
BeantwoordenVerwijderenGezellig weekend groetjes Petra
Hoi Jan, En ik hoefde er niets voor te doen. Nou op wachten na dan. Met groetenTon
BeantwoordenVerwijderenHoi Mieke, De natuur als bron van inspiratie. Met groetenTon
BeantwoordenVerwijderenHoi Petra, Dit zijn ikeaatjes en met deze schimmelcultuur verklaar ik ze ook onbruikbaar. Anders dan voor natuurlijke kunst. Met groetenTon
BeantwoordenVerwijderenHet lijkt wel een beetje op dat gouden spul waar je een breuk zichtbaar mee kunt repareren. Mooi!
BeantwoordenVerwijderenHoi Bettie, Wellicht hebben de Japanners het idee van moeder natuur gekregen. Met groetenTon
BeantwoordenVerwijderen