Spektakel

Het is hier bijna niet voor te stellen dat het in Nederland zo te keer gaat.

Hier is het vandaag windstil, 21 graden en strakblauw. De zon gaat dan ook zonder wolkje aan de lucht onder en daarmee zonder het spektakel van eergisteren.

Het blijft hier maar droog en de kans op bosbranden neem toe. En dan te bedenken dat het winter is. De natte tijd.

In de bergen vlak boven Cómpeta was wederom een brandje.

Ondanks die droogte wordt het snoeiafval door de boeren nog steeds verbrand en dan zou je kunnen denken…. Toch was deze brand in het natuurpark werd me later gemeld.

De bonen zette ik woensdag in de volle grond. Daar was ik wat onzeker over. Vorig jaar werden alle peulenplantjes in één nacht volledig kaalgevreten, waarschijnlijk door orenkruipers. Ze herstelden zich niet. Die plantjes. Ik ook niet. Dus waren er geen peultjes te oogsten.

Nu stoten ezels zich geen tweem……ja ja.

Daarom liet ik de bonen nadat ze waren ontkiemt een paar dagen buiten op een tafel staan om ze wat steviger te laten worden. Toch was ik er niet gerust op en herinnerde ik me ineens dat slakken een hekel aan as hebben. Kom, dacht ik, als ik wat as op de bonen strooi willen die orenkruipers ze wellicht ook links laten liggen. En ja, het heeft gewerkt. Of misschien zijn er dit jaar wel weinig orenkruipers.

De zwarte olijven die ik een week of vijf geleden droog in het zout legde zijn helemaal verschrompeld. Tijd om te proeven en ik vond dat ze voldoende ontbitterd waren.

Wat nu te doen? Ik houd eigenlijk niet zo van zwarte olijven. Of eigenlijk niet uit het vuistje. In een gerecht kan ik ze wel aan.

Dus staat nu een deel op olie en kruiden.

Met groeten Ton