Tonnie Boltinie

Een grote pot wil ik graag hebben dus zette ik twee weken geleden een verzoek uit bij het universum.

Maar niks en ik ben soms wat ongeduldig, zeker als ik weet wat ik wil: die Olifantsoor moet in een ruimere pot.

Nu staat er al een paar jaar een grote plastic vuinisemmer met deksel waar ik soms wat spulletjes in bewaar die droog moeten blijven. Nou en die offerde ik op.

Ik gebruik steeds dezelfde kleuren om bloempotten te schilderen en deze keer leek het me leuk om de strepen die in het plastic lopen geel en rood te schilderen. De boven rand groen.

Maar toen leek het ineens wel verdomd veel op zo’ n olifantenkruk uit het circus. Om dat een beetje te verbloemen schilderde ik nog wat rood over het geel.

Goed. Voordat ik de emmer ging schilderen, inspecteerde ik hem nog eens grondig en wat zag ik: een dikke scheur.

Die probeerde ik te plakken met seconde lijm maar dat werkte niet. Dan naai ik hem dicht, dacht ik.

Daarvoor boorde ik eerst aan twee kanten een rij met gaatjes.

En vanmorgen toen de verf eindelijk goed was uitgehard, reeg ik er een dun slangetje van het watersysteem door. Ik heb daar gewoon plezier in.

Jaaaaaa en dan de planten. Er staan drie olifantsoren in de tuin maar die hebben het niet zo naar hun zin. Degene die ik in februari in een pot zette doet het echt goed. Dus spitte ik een plant uit de tuin en zette die ook in de emmer om meer body te krijgen. Nog een asparagus erbij voor extra stikstof.

Ruimte zat.

En nu groeien.

Nu ben ik Malle Pietje maar na 26 jaar is Rick ook over de schreef.

Ik ben nog steeds voorzichtig met het scheenbeen en daarom loopt Rick s’ avonds alleen de rondwandeling van een uur met Leo. Bij thuiskomst zei hij gisteravond: ik zag een mooi beton blok die je kunt gebruiken voor het hek.

Die haalden we meteen  op en hij is perfect.

Met groeten Ton