Volgens de forstermevrouw kende Leo verschillende commando’s. Sit, down, here, stay en nog wat andere, maar wat we ook roepen bij alles gaat ie zitten. Allemaal synoniemen? Ja, zo ken ik ze ook.
Dus zijn we gewoon maar overgegaan naar Nederlandse commando’s.
Er zijn nog steeds af en toe wat gewenningsproblemen. Niet alleen van Leo naar ons toe, maar ook omgekeerd.
Zo wilde hij gisteravond niet plassen bij het laatste rondje waardoor Rick zijn geduld verloor. Zowel hond als Rick van slag en Leo ging vervolgens gewoon zonder plasje op zijn mandje voor de nacht. Maar vanmorgen lag er dus een vette plas in de gang.
En dan is er even beraad nodig.
Leo is ‘s avonds vaak onrustig, ook gisteravond, en vertoont dan dwars gedrag. Puberteit zeggen we tegen elkaar maar is dat zo?
Het lijkt er eerder op dat hij zijn energie niet kwijt is.
Bij de forsterfamily mocht hij gewoon in de tuin loslopen en ook zijn behoeften doen. Wij willen dat niet. Niet alleen vanwege die poepjes en plasjes maar ook vanwege het graven, het eten van stenen en de kans op weglopen want het hekwerk rond de tuin sluit vanwege alle rotsen niet overal aan op de grond. Ik loop wel geregeld een rondje met hem door de tuin en we maken ook elke dag een wandeling, maar tussendoor ligt hij vaak aan de riem als we op het terras zitten.
Dat is ook wel een grote overgang voor Leo, was vanmorgen de conclusie en dus maakte ik vandaag een professorisch hek aan het einde van de oprit. Daarvoor moest ik eerst wel even het haardhout in de kuubzakken stapelen.
Ook de toegangspoort was niet Leo proof.
Daar maakte ik een kunststof strook er aan vast. Niet mooi, wel praktisch.
Op het terras waren mijn troeven op, Malle Pietje was uitgespeeld en toen kwam Rick op het idee om de doorgang maar af te sluiten met een badhanddoek, knijpers, en een balk.
En warempel het werkte.
Ineens had Leo een berg ruimte en waar zat, lag of dweilde hij steeds.....
Naast de stoel van de baas.
Met groeten Ton
Heerlijk om te lezen, die avonturen met jullie Leo! Het komt vast allemaal goed, want wat is het een leukerd! (op de foto dan hè)
BeantwoordenVerwijderenLeo boft met jullie geduld. Maar ik denk dat jullie ook met hem boffen, want hij snapt toch maar mooi wat de bedoeling van alles is.
BeantwoordenVerwijderenOnze Hera van 10 moet ook nog steeds haar energie kwijt. Ik ga naar een dijk en gooi met speeltje en zij rent dijkje op dijkje af. Maar Leo kan misschien nog niet loslopen ergens waar je dat ook zou kunnen doen dat apporteren.
BeantwoordenVerwijderenIs Rick baasje? wat ben jij voor hem?
Hoi Jeanne, Maar het is ook een leukertje. Met groetenTon
BeantwoordenVerwijderenHoi Mieke, Het is best een leergierig hondje maar soms ook wat Oost-Indisch doof. Met groetenTon
BeantwoordenVerwijderenHoi Lot, Leo kan beslist nog niet los hier in de Campo. Hij gaat achter van alles aan. We spelen wel met apporteren. Ik denk dat Rick dat gaat worden want die doet ook de meeste training. Maar Rick zegt dat hij eigenlijk nog naar niemand luistert. Met groetenTon
BeantwoordenVerwijderenJe kunt ook niet verwachten dat hij nu al naar jullie (commando's) luistert, en precies begrijpt wat jullie van hem verwachten. Goede oplossing hebben jullie bedacht, waarschijnlijk is Leo nooit aangelijnd geweest, als je dan opeens een hele dag buiten aan een lijn ligt, snap je daar als hond niets van. Nu hij een stukje heeft om vrij rond te lopen, en er vooral voor kiest bij de baas te liggen, is dat alleen maar een heel goed teken! Heb geduld, en als je denkt je geduld te gaan verliezen, ga dan een liedje zingen. Een hond voelt jouw stemming feilloos aan, maar als je stem vriendelijk blijft terwijl je gefrustreerd raakt (en dat is bij praten niet maar bij zingen wel zo), leert Leo dat hij niet bang voor je hoeft te worden als je gefrustreerd raakt, en zal hij leren dat hij zelf ontspannen kan blijven als jouw stemming niet positief is. Hij durfde echt niet te plassen, bij zo'n slecht gestemde baas!
BeantwoordenVerwijderenWat een lief beestje die Leo!! En zo herkenbaar allemaal! Wij hebben in het begin ook van alles moeten doen om het hier hond veilig te maken en hebben ook wel concessies gedaan. Eerst mocht ze haar behoefte niet in de achtertuin doen, later wel. Ze krijgt bio voer dus het kan op de compost. En alles afschermen werkt bij ons het beste met een stroomdraadje. Die kan je ook over de grond leggen dan heb je er zelf geen hinder van. Als Leo eraan gewend is kun je het later ms wel weghalen en dat hij er dan toch niet overheen gaat. Een hond erbij is heel wat, je moet een nieuwe balans vinden. Zoals jullie dat doen met geduld en veel aandacht gaat dat zeker heel goed lukken! :))
BeantwoordenVerwijderenAch, die plas in huis.... Kan gebeuren.
BeantwoordenVerwijderenHet is een jong dier en die zijn nou eenmaal gauw afgeleid door van alles en nog wat. Dat noemen wij OI-doof maar dat is het eigenlijk niet, want hij doet het niet opzettelijk. Wijlen onze middenslagschnauzer Bella (als pupje van 8 weken bij ons gekomen, dus weer heel anders dan Leo) had dat ook heel erg vóór haar tweede verjaardag. Later ging het veel beter. Daarna konden we lezen en schrijven met die hond. Ik verloor - net als Rick - in die begintijd ook wel eens mijn geduld als ze helemaal niet gehoorzaamde, hoor.
Ik weet natuurlijk helemaal niet of het mogelijk is, maar is een rondje meelopen naast de fiets iets om Leo wat extra energie kwijt te laten raken?
Hondenpuberteit denk ik? Was bij Kowa ook zo. Geduld, geduld en nog meer geduld 😉
BeantwoordenVerwijderenHoi Anja, Goed dat je dat zegt: Leo is er morgen pas twee weken. En van dat zingen gaan we proberen toe te passen. Met groetenTon
BeantwoordenVerwijderenHoi Clarien, Bio voer, dat lijkt te me wel wat. Met dit voer laat hij de meest vreselijke winden, zegt Rick en poept hij heel veel. Die laatste wil ik dan ook niet in mijn composthoop. Wellicht worden hier in de toekomst ook nog wel een paar concessie gedaan. Met groetenTon
BeantwoordenVerwijderenHoi Wieneke, Leo heeft een spanningsboog van een halve seconde en als ie wat hoort is hij ook helemaal ‘weg’. Fietsen is voor mij geen optie tussen de bergen. Wandelen wel. Jammer genoeg zijn veel stranden verboden voor (los) lopende honden. Met groetenTon
BeantwoordenVerwijderenHoi Wieneke, Leo heeft een spanningsboog van een halve seconde en als ie wat hoort is hij ook helemaal ‘weg’. Fietsen is voor mij geen optie tussen de bergen. Wandelen wel. Jammer genoeg zijn veel stranden verboden voor (los) lopende honden. Met groetenTon
BeantwoordenVerwijderenHoi Inge, en die puberteit kan nog heel lang duren. Geduld wordt vast nog vaker op de proef gesteld. Met groetenTon
BeantwoordenVerwijderenIk snap het, fietsen kan dan niet.... Blijft over: geduld geduld geduld en er de lol van in blijven zien. Denk maar veel aan het feit dat je de beagle ook hebt getemd :-)
BeantwoordenVerwijderenHoi Wieneke, Met Egbert de Beagle fietsten we wel eens als we eens wat minder uitlaat tijd hadden maar die vond het helemaal niks naast de fiets. Ik denk dat Leo dat dat rennen wel OK zou vinden. Ooit, tijdens de bouw van het huis ben ik één keer met de fiets naar boven gereden. Deed een uur over negen kilometer en vijfhonderd meter klimmen. Nooit meer. Samen hebben Rick en ik voldoende geduld. Ieder op zijn tijd. Met groetenTon
BeantwoordenVerwijderen