Verstopt

Vanmorgen, nadat de Rick me riep voor het ontbijt dat geserveerd werd op het Acacia terras, liep ik langs de Chamaeropspalm en zag ik iets wat ik nog niet eerder had gezien.

Vervolgens viel ook nog een kwartje.

Deze periode in Los Zuecos passeerde ik de Palm tientallen keren en zag niets.

Het is ook wat verstopt. En ik denk dat het er in Augustus ook al wel zat en toen liep ik er misschien wel honderd keer langs.

Hier kan je het wellicht ontdekken.

Nu is het herkenbaar.

Een vogelnestje. Zes centimeter is het nestkuiltje in doorsnede. Keurig verstop tussen twee, bijna horizontaal boven elkaar geplaatste bladeren.

En wat is nu dat gevallen kwartje?

Ik ben een fervent lezer van het blog Moeskersmoestuin (staat ook in mijn blogrol). Heel vaak laat Clarien een serie foto’s zien van een onderwerp  waarbij ze de steeds verder inzoomed. Ik vind dat plezierig maar waarom ik dat vind? Geen idee. Ik heb het me eigenlijk nooit afgevraagd, laat staan dat ik het haar heb gevraagd.

Maar vanmorgen toen ik dat vogelnestje zag, schoot er meteen zo’n Clarienserie in gedachte en begreep ik waarom ik haar series zo waardeer.

Zo’n serie geeft voor mij ‘aandacht’ weer. Ik had van deze serie ook alleen het nestje kunnen laten zien maar dat zou voorbijgaan aan het vernuftige van het vogeltje. Ook geeft het weer dat er ‘goed’ gekeken dient te worden omdat er anders veel schoonheid aan mij voorbij gaat.

Het project.

In augustus vond Malle Pietje een aquarium bij de containers. 

Zou ik er een mini ecotuintje van maken, dacht ik toen. 

Ja maar moet er wel deksel op.

Daar had Malle Piet nog wel een stuk plexiglas voor in de kast staan. En tijdens het zoeken in de kast en trekken aan de plexiglas plaat viel er een stuk hout op mijn teen.

Klaar was ik er toen mee.

Maar nu we hier lekker lang willen blijven kwam het project weer in zicht.

Zo kocht ik eerst zaagjes voor de decoupeerzaag want die zijn altijd op. Zaagde vervolgens een keurig passende deksel.

Vanmorgen moest eerst de plaats bepaald worden. Niet teveel in de zon, op zit- ooghoogte en op een plekje waar ik dan ook nog graag zou zitten.

Ook de ramen werden onder handen genomen maar dat werd een farce. Hoe ik ook boende met schoonmaakmiddelen, azijn en antikalk: het glas bleef vlekkerig. Ongeveer als de glazen deuren van de oude douchehoek in Den Helder.

Nou ja, je kunt niet alles hebben en tenslotte had ik het universum niet gevraagd om een aquarium met kristalhelder glas. Dus doen we het hier mee.

Eerst een laagje actieve koolstof daarna potgrond waarna ik met stenen een hoogte verschilletje maakte.

Toen het leukste. Als een gek naar het plantencentrum voor plantjes en de bak inrichten.

Rick vond dat er wat kleur in moest en kwam met een paar gele stenen aan.

De eerste twee weken de bak voor een deel open laten zodat ie kan zetten. Daarna de deksel dicht en als het systeem in balans is heb je er tijden geen onderhoud aan.

Kijk, helemaal tevreden.

Tijdens hetzelfde ritje waarin ik het aquarium vond lagen er ook wortelstokken van Canna’s.

 

Die staan er inmiddels zo bij.

Omdat we hier wat langer blijven, als Corona het wil dan hé, en we de planten in Den Helder als weldadig ervoeren, kochten we ook nog een Kentiapalm.


Met groeten Ton