Geschrokken

We zeggen het vaak als we anderen beoordelen op de hoeveelheid spullen die ze hebben: je kan maar een broek gelijk aan je kont en je kan maar in een stoel zitten.

Maarrrrrr we hebben wel twee huizen en sinds gisteren twee auto’s. Onze ouwe trouwe Jimny en de nieuwe witte Panda.

De Jimny staat te koop ook al hoopt Rick stiekem dat ze niet verkocht wordt en ik Suzie kan blijven gebruiken als Malle Pietje auto. Zuinige Tonnie heeft inmiddels het universum aangeroepen voor een snelle koper ‘want anders is die compost die ik maak alsnog duur’.

Trouwens die compostmakerij ligt op zijn gat wegens gebrek aan groenafval.

Goed; de auto is er nou het hondje nog.

Donderdag hadden we een afspraak met een ouder echtpaar. We vertelden van de auto die we vrijdag konden ophalen en dat we op zoek zijn naar een hond,

Misschien kunnen jullie onze hond wel overnemen.

Ze hebben sinds drie maanden een Spaanse waterhondpup. Maar binnen een paar weken verandert hun hele leven en gaan ze onverwachts terug naar een appartement in Nederland. En is dat nou wel zo fijn voor een jonge hond die het vrije Spaanse leven is gewend?

Ze schrok zelf van haar aanbod want ze krabbelde meteen terug. ‘Nee dat kan natuurlijk niet want ik houd al te veel van het beestje.’

Maar niet alleen zij schrok, ook wij. Zijn wij eigenlijk wel toe aan een hondje? Daar moeten we toch maar eerst nog eens goed over nadenken.

Gisteren betrapte ik een Picudo rojo, de palmkever, die de val in wilde gaan.

Dat de val werkt weet ik want er zitten altijd kevers in. Maar nu ik zo’n beest bezig zag naar binnen te komen heb ik twijfels. Hoeveel van die krengen vliegen er uiteindelijk ook weer weg. Het duurde eindeloos. Beetje tutten bij ingang, weer een stappie terug, nog een keer wat lager proberen, een beetje achteruit, dan toch ook maar kijken of ie via de deksel naar binnen kon, ik was er niet gerust op en om het zekere voor het onzekere ten nemen plette ik hem met een hamer. Met deze kevers neem ik geen risico.

Heb vervolgens het gaas aan de buitenkant van de emmer wat strakker vast gemaakt in de hoop dat ze dan makkelijker naar binnen vallen.

Waar houd ik mezelf nog meer mee bezig? Met het zoeken en planten van eikels. Het is waarschijnlijk een goed jaar voor eikels want de eik die langs de weg staat, zit barstensvol mooie grote eikels en ze lijken ook nauwelijks besmet met de larven van de eikelboorder. Elke dag raap ik een stuk of twintig ballotas en plant ze nogal brutaal op elke plek waarvan ik denk dat er wel een boompje kan groeien en dat is best ook vaak op het land van anderen. Wel als het land niet gebruikt wordt. Natuurlijk plant ik er ook veel op het eigen perceel want daar lopen ze in ieder geval niet het risico dat ze alsnog worden uitgetrokken.

Ben benieuwd hoeveel jonge boompjes ik ga zien de komende jaren.

Met groeten Ton