Kom niet aan mijn nachtrust want dan word ik pissig. En er zijn een paar uitzonderingen waarvan het geruis van de regen er één is. Alleen in Spanje trouwens.
Dat dan weer wel.
En er viel zestien millimeter.
Vanmorgen was het droog en afwisselend bewolkt. Goed weer om de compost bij bomen en planten te strooien. Wat een rijk gevoel geeft dat.
Daarna plantte ik niet alleen de eikels die ik in Italië opraapte tijdens onze pelgrimstocht maar ook die ik vond in Spanje.
Dat was geen onverdeeld succes. Ik weekte vorige week de eikels een nacht in het water. Volgens het WWW zijn eikels die drijven in het water niet goed meer. Oei, ze dreven allemaal. Dus hield ik ze een paar dagen in een vochtige doek.
Vanmorgen met het idee in het achterhoofd dat de aarde lekker vochtig was daalde ik de helling af met een bakje eikeltjes en een plantschopje. Gaatje maken, eikel erin, gaatje eikeltje pompidompidom, gaatje eikeltje tralalalala, gaatje..... oei, deze voelt wel wat snotterig aan. Ik knijp hard en er spuit bruine smurrie naar buiten. Verrot en de overige ook op een paar na. Geen succes dus. Toen maar wat pijnboompitten geplant. Ik ben tenslotte niet voor een eikel te vangen.
De komende dagen maar op jacht naar zaden van bomen en ander bruikbaar spul.
Vanmorgen sprak ik de Engelse buren. Die stapten net de auto in om haardhout te scoren. ‘We jagen het er door met deze kou.’
Ze vertelden ook nog dat ze op hun terrein naar oud hout hadden gezocht en de buurvrouw zei dat een stronk van de vijgenstruik die ze een paar jaar geleden hadden omgezaagd zeer goed had gebrand.
Ik ben dus niet de enige die struint.
Ook ons houthok raakt al aardig leeg dus daalde ik opnieuw de berg af maar nu samen met Rick, want het gesleep met takken de berg op is wel zo prettig om niet alleen te hoeven doen.
Er zit trouwens voldoende dood hout in de bomen om de rest van de winter door te komen maar dat vraagt nog wel wat inspanning.
Niet alleen het koudere weer zorgt ervoor dat het hard gaat met het hout. Ook boktorren of andere knagers nemen hun deel.
Tijdens het koken zag ik in een ooghoek iets bewegen. Een padje.
Met groeten Ton
Haal die boktorren maar niet in huis
BeantwoordenVerwijderenHoi Inge, Het boktorhout gaat meteen de kachel in. En we hebben een huis waar gee hout is in verwerkt dus dat geeft wel wat rust. Met groeten Ton
BeantwoordenVerwijderen