101 Had hij vandaag geworden.
Ik schrijf hier regelmatig over wat mijn moeder zei maar de woorden die het diepst in mijn hart liggen, zijn van mijn vader.
De twee jaren voorafgaand aan het openbaar maken van het seksueel misbruik uit mijn jeugd waren nogal onprettig. Ik raakte steeds verder uit balans, werd boos, opstandig, verbitterd, onverschillig, onaardig en maakte zo ongeveer ruzie met iedereen. Niemand begreep wat er met me aan de hand was en ik? Ik kon er niets over zeggen omdat mijn belager indertijd zei ‘Niets tegen je pappa en mamma zeggen hoor. Het is ‘ons’ geheim’. En dat deed ik. Tot ik gewoon niet meer normaal functioneerde en ik naar een psycholoog ging om orde in de chaos te krijgen.
Op een bepaald moment was het zover om de misbruiker te confronteren. Dat deed ik en de vervolgstap was om mijn ouders te informeren. De belager kwam uit de sociale kring van mijn ouders. Dus zit ik bij mijn ouders aan tafel om een en ander te verduidelijken.
Mijn vader kijkt me op een ogenblik aan en zegt: Ik bied je mijn excuses aan. Ik heb gefaald en heb je niet kunnen beschermen.
Kijk, wat meer zou hij nog kunnen zeggen? Wat zou ik nog meer willen horen? Dit was voldoende voor mij om te weten en verder te gaan in de wetenschap dat mijn vader van me hield maar ook dat hij zichzelf fout maakte.
Ik kan deze woorden nooit zonder emotie aan iemand vertellen en als ik ze zelf weer eens overdenk overvalt me dezelfde emotie.
Terugkijkend zie ik mezelf zitten en zie ik dat ik niets terug zeg. Ik had hem toch op zijn minst kunnen zeggen dat ik zijn woorden waardeerde of zeggen dat hij er niets aan kon doen omdat het zeer stiekem en geraffineerd gebeurde. Nee, ik zei niets. En...... het is nooit te laat om dit alsnog te zeggen.
Pap, wat ben ik blij dat je dit tegen me zei. Zelfs na vijfentwintig jaar haal ik je woorden nog regelmatig terug. En je hoeft jezelf niets te verwijten want je kón het niet voorkomen.
Met groeten Ton
Ach, wat kan ik je vader goed begrijpen...
BeantwoordenVerwijderenWat een mooie reaktie van je vader. Dat jij er op dat moment even niks mee kon is ook begrijpelijk, daarvoor was het allemaal te heftig geweest en je zat in een proces van jezelf uit de hoek te halen. Knap dat je het deed en alsnog je vader de eer geeft die hem toekomt. Misbruik slaat vele wonden. Teveel.
BeantwoordenVerwijderenJeetje Ton wat een verhaal het raakt mij tot in het diepst van mijn ziel zeer emotioneel. Zo heftig dit, en zit ik nu naar het journaal te luisteren en komt er een verhaal van de jehova’s voorbij. (kippenvel) helemaal als er dan ook nog verteld word dat het niet naar buiten mag komen. (hoezo denk ik dan) alleen als er over gesproken word kan dat het slachtoffer helpen lijkt mij. Maar dat is mijn persoonlijke mening. En ja als je zo jong bent, en er word je verteld dat het een geheim is wat kan je dan als kind behalve je mond houden, Ik vind het heel speciaal dat je dit wil delen. Een virtuele dikke knuffel en een liefdevolle groet Petra.
BeantwoordenVerwijderenIk kan dit niet lezen zonder tranen in mijn ogen.
BeantwoordenVerwijderenMooi dat een vader dit tegen zijn zoon kan zeggen, dit hoor je niet veel.
Liefs Jan(Wilde een Tuin)
Tot tranen toe geroerd.
BeantwoordenVerwijderenBernadette
Denk je niet dat je - toen je je vader aankeek na zijn spijtige woorden - hij niet gezien heeft in jouw ogen hoe je het waardeerde? Dat hoefde je hem heus niet te zeggen. Hij wist het zo ook wel.
BeantwoordenVerwijderenBertie, Gusta, Petra, Jan, Bernadette en Wieneke, Dank voor de lieve reacties. Met groeten Ton
BeantwoordenVerwijderenWat een bijzonder stukje. Je vader heeft veel van je gehouden!
BeantwoordenVerwijderenMarja
Stil van. Mooie reactie van je vader.
BeantwoordenVerwijderenAch Ton, dit raakt me diep! Ik denk dat je vader wel begreep waarom je niks zei, ook denk ik dat hij het wel aanvoelde. Daar zijn niet altijd woorden voor nodig.
BeantwoordenVerwijderenHoi Marja, Nietzomaarzooo en Inge, Dank voor jullie lieve reacties. Met groeten Ton
BeantwoordenVerwijderenWat zijn dit toch erge dingen, wat werkt dit toch lang en diep door. Wat ontzetten goed dat je vader zo reageerde Ton, ik vind dit zo begripvol voor iemand die stamt uit een tijd waar misbruik vaak in de doofpot gestopt werd. Hij zal echt wel geweten hoe dankbaar jij was met zijn reactie. Goede ouders kunnen tussen de regels door lezen, mijn moeder was daar een ster in.
BeantwoordenVerwijderenHoi Marthy, Dank voor je lieve reactie en ja het graaft diep. Met groeten Ton
BeantwoordenVerwijderen