Wij vonden het prachtig

Komen jullie nasi eten, vroegen de vriendinnen op Texel

Nou graag.

Dus namen we gisteren bootje drie naar Texel en liepen van Het Horntje naar Oudeschild.

En ja, we zagen de borden, die de aanleg van de Prins Hendrikzanddijk aankondigden, jaren geleden al staan toen we tijdelijk op het eiland woonden. Ook zag ik, sinds we in Den Helder wonen, de nieuwe duinen aan de oostkant van Texel oplichten.

Maar dat het zo mooi en indrukwekkend was had ik niet bedacht. Het leek de ook al zo schitterend ingepakte Hondsboschezeewering wel.

Foto van gisteren

Foto genomen op 2 mei 2015 op nagenoeg dezelfde plaats. Best een behoorlijk verschil en niet alleen in hoogte.

Het waaide nogal hard en het was ook behoorlijk koud zo hoog boven zeeniveau.

Zo konden we met gemak bovenop de schapen op de oude dijk kijken.

Het nieuwe gebied is ook heel breed.

En terugkijkend.

Ik begreep alleen niet zo goed waarom er een aantal jaren geleden zo’n mooi uitzichtpunt werd gebouwd terwijl het zicht nu beperkt is tot een meter of tien. Je zou denken dat de plannen voor deze dijkverzwaring toen toch ook al wel bekend waren. Of mis ik iets?

De lagune. 

Van de vriendinnen hoorden we dat er op Texel niet alleen positief op de nieuwe natuur wordt gereageerd. Maar zo gaat dat.

Wij werden er blij van en zien er naar uit om aankomend voorjaar dit stuk op te nemen in de training voor de Nijmeegse.

Na een heerlijke maaltijd en leuke gesprekken namen we bootje negen terug naar het vaste land.

Vanmiddag hadden we bezoek van een trouwe bloglezeres en het blijft een wonderlijk fenomeen dat mensen die je niet kent jou, min of meer, wel kennen. Het was een zeer gezellig en ja, ze leest het blog nauwgezet: we kregen als snoeperds, chocolade, zelfgemaakte jam en chutney 

Met groeten Ton