En iedereen weet het dus krijg ik met verjaardagen of als ‘gewoon’ presentje: zoetigheden.
Maar sinds dinsdag is de inname abrupt gestopt. Hellup mijn bloedsuiker is verhoogt en dit was al de tweede keer op rij.
Tijd voor draconische maatregelen want zo kan ik het stoppen met het eten van zoetigheden wel noemen. Wat is nu mijn versnaperingetje bij een beker koffie? Of het toetje na de maaltijd?
En dat terwijl de hele wereld snoeperij ademt. Zo is de hospice een sodom en gomorra waar het de zoete verleiding betreft. Gasten eten zonder schroom koek en snoep dus er is een overvloed waar ik steeds langsloop.
Ik ben als een wesp in september, zei een gast nadat we het uitgebreid over gezond eten hadden gehad, en verlustig me aan zoetigheid. Want waarom niet?
Oei, zover ben ik nog niet. Ik ga er graag vanuit dat ik nog in de eerste week van augustus leef.
Vanwege de harde wind en de grote hoeveelheden regen was ik wat veel binnenshuis.
Wel bestelden we een nieuwe douchewand met douchebak. Dat was niet helemaal het plan maar technisch en financieel-economisch gezien is dit wel de beste oplossing.
De nieuwe douchehoek gaat daarmee wel heel erg lijken op de oude situatie alleen is de opstap maar een paar centimeter hoog en is ie niet kwart rond maar vijfhoekig. Nou en uh, de kitranden worden weer strak en schoon en de de douchwanden glashelder.
Donderdag had ik een trainingsdag van de hospice. Tja en ook daar kon ik de impact van onze pelgrimstocht naar Rome herkennen.
Eerdere trainingen was ik al te graag aan het woord en nu? Kon ik rustig luisteren en me soms beter inleven in wat er door anderen gezegd werd. Ook al was ik een keer behoorlijk geïrriteerd wat ik dan weer slecht kon verbergen.
Anyway: het was een inspirerende dag. Zonder koekjes bij de koffie en tijdens de lunch geen witbroodje met hagelslag.
Vandaag moest ik dus echt even de dijk op ook al woei het hard en was het onaangenaam koud. Zo koud dat ik vergat om het puntje van de dijk op de foto te krijgen.
Maar weer lekker warm bij de kachel scheen er even een waterig zonnetje door de broodnodig te lappen ramen.
Met groeten Ton
Ton, als je radicaal snelle suikers skipt, ben je na een paar dagen “door” en taal je er eigenlijk niet meer naar. Dat werkt echt! En bedenk, het is een aangeleerde gewoonte, dus ook af te leren! Succes!
BeantwoordenVerwijderenO wat een ellende, en dan juist in deze tijd niet mogen snoepen.
BeantwoordenVerwijderenWat wonen jullie daar toch mooi, altijd water om de hoek, heerlijk.
Die snoeplust verdwijnt als je heel direct het verband met je gezondheid kunt leggen, toch? Het is vaak een kwestie van de knop om zetten. Je bent goed bezig, Ton.
BeantwoordenVerwijderenHoi Vlasje, Helemaal gelijk. Het gaat goed tot nu toe. Voor mij denk ik nog meer de schrik van het aftakelende lijf. Met groeten Ton
BeantwoordenVerwijderenHoi Mieke, We hebben twee mooi plekken en zijn dan ook dankbaar. Met groeten Ton
BeantwoordenVerwijderenHoi Emie, Ja het gezondheidsaspect stimuleert beslist. Ik wil tenslotte 95 worden met mijn eigen tanden. Met groeten Ton
BeantwoordenVerwijderenHoi Ton, voor een niet zoetekauw liefhebber staan er behoorlijk veel zoet dingen op je lijstje🥴maar knop om en goed bezig. Onwijs gezellig vorige week, en nog lang niet uitgekletst naar mijn idee. Volgende keer neem ik wortels en komkommers mee😂. Een liefdevolle groet Petra
BeantwoordenVerwijderenHoi Petra, Knop gaat om. Het was zeker gezellig vorige week en dat van die wortels staat. Met groeten Ton
BeantwoordenVerwijderen