May peace prevail

Time flies.

Ten minste: If you have fun.

Zo wandelden we donderdag naar Torre del Mar om daar Thomas te ontmoeten. Het was niet alleen leuk om elkaar weer eens te zien en te spreken maar ook heerlijk om van een super lange pauze te genieten. Zo namen we niet alleen een verlaat ontbijt maar ook nog een uitgebreide lunch. Daarna vroeg de ober of we bleven voor supper. Maar dat was wat te gek want dat is in Spanje gauw een uur of negen ‘s avonds.

Vrijdag was het concert van Coro de Cómpeta.

Onderstaande is de enige redelijk gelukte foto. 

Hier zingen we als kwartet ‘Elegance’ uit Hello Dolly.

Het was een prachtig concert.

Het koor bestaat in deze samenstelling pas een jaar en ik vind het dan ook bijzonder om te horen dat de samenklank zo goed is. Meestal duurt het een aantal jaren om dat te bereiken. Mijn verklaring is dat dat komt doordat er in het Verenigd Koninkrijk een grotere zangtraditie is dan in Nederland. Meer dan een keer was ik geraakt door de harmonie. 

Het publiek vond het geweldig. Dat was duidelijk te merken aan het enthousiasme en de donaties die werden gegeven bij het verlaten van de zaal.

Uiteraard zongen we als heel koor maar ook solo’s, duetten en kwartetten. De dirigent speelde twee korte nummers op de klarinet begeleid door Rick op het keyboard en Petit Fleur met begeleiding van het koor. Al met al een heel afwisselend programma.

Wonderlijk genoeg was ik nauwelijks nerveus terwijl ik samen met Rick Perhaps love van John Denver zong en twee kwartetten. Normaal gesproken genoeg voor klam zweet in de handen en ernstige twijfel aan mijn kunnen. Maar niets van dat alles. En voor mij staat het vast dat dat komt dat er iets in mijn ‘zijn’ is verschoven. 

Het heeft te maken met de boosheid die ik maar steeds voelde en waarvan ik inmiddels weet waar die vandaan kwam en steeds beheersbaarder is.

Waar ik me een aantal jaren geleden bewust was dat ik geen volledig expressie had omdat er altijd iets van faalangst was om voluit te gaan gaat het nu een stuk plezieriger en relaxter.

Met als gevolg dag mijn volume enorm verbeterd is en het overbrengen van de intentie van het lied een stuk beter gaat. Wel sta ik er nog steeds bij als Houten Klaas dus dat wordt volgend aandachtspunt want daar zal ook wel iets zitten. 

Mooi onderwerp om tijdens de wandeling naar Rome eens in onderzoek te gaan.

Zaterdag was de afsluiting van het zangseizoen. Dat werd gehouden bij de voorzitter thuis waarbij eenieder een gerecht meenam. En ja, met Engelsen kan je wel aangenaam verpozen. En natuurlijk ‘did we linger’ in het succes van het concert. 

Tja, dan is vandaag wel weer een beetje gewoon. Maar ook weer ongewoon want het was koud en mistig tot een uur of drie. 

Tijd om te beginnen het huis te kuisen en de rugzakken in te pakken. Ook deed ik een laatste poging om mijn pet aan te passen zodat de oorkleppen niet steeds opwaaien waardoor de oorrandjes aan het meedogenloze zonlicht overgeleverd zijn.

Ook borduurde ik er May Peace Prevail op. 

Lijkt me wel toepasselijk, niet alleen voor de wandeling maar ook in deze tijd, trouwens al-tijd.

Met groeten Ton