De dag des heren

Zondagssteek houdt geen week, zei mijn moeder altijd.

Zondag. Wat zouwe wuh us gaan doen?

Latuh we een spandoek ophanguh bij de moskee en un opgehanguh pop.

Op deze actie rust geen zegen. En ik weet niet wat de mannen, tenminste ik denk dat het mannen zijn geweest, dachten maar ik denk niet dat deze actie onze Nederlands Christelijke cultuur recht doet.

Nu houd ik ook niet direct de zondagsrust in ere maar vandaag was ik ronduit lui. Ik lag zowaar een paar uur op een ligbed in de halfschaduw te lezen waarbij de ogen zelfs ook nog een uurtje dicht vielen en dat terwijl er nog allerlei leuke klusjes klaarliggen in de tuin.

Tijdens het hazenslaapje werd ik wakker van geknars op het grind. Alsof er met een stoel werd gesleept. Ik gaf Rick daar de schuld van maar viel weer in slaap om even later weer wakker te worden van hetzelfde geluid. Verdorie, dacht ik, til die stoel nou op als je gaat verzitten en viel weer weer in slaap. Een derde keer werd ik wakker van het gereutel dat uit mijn keel kwam. Ja ik snurk. 

Maar het verbaasd mij altijd hoe mijn brein werkt.

Ik hoor iets en het brein maakt er een geluid van dat herkend wordt. In dit geval knerpend grind.

Zo herinner ik me nog dat ik ‘s morgens vroeg  wakker werd van het geluid van een Hop en mijn hersenen maakten er het geluid van een piepende wekker van.

Anyway. Vanaf mijn ligbed had ik mooi uitzicht op de allereerste bloemen van de Bottlebrush. Deze struik staat al een jaar of wat in het perk maar nadat ik ben begonnen met mulchen zag ik grote nieuwe wortels onder de mulchlaag ontstaan en kwamen er nieuwe takken en blaadjes aan en nu dus ook bloemen.

Iets anders.

Bij de LIDL koop ik biologische thee. Hele lekkere.

Maar...... hoe biologisch is het als het bijna volledig is verpakt in plastic? Of zit ik er naast en is het biologisch plastic?

Niet alleen het zakje is plastic.

Maar ook het touwtje. Ik hield het even in een vlammetje en het smolt.



Ook het etiketje is geplastificeerd

Wel weer even wennen dat ze niet meer in de groen bak kunnen.

Misschien toch een mailtje sturen naar LIDL.

Onze feestelijke middag snack genoten we op het nieuwe Balcon de Torrox.

Eigenlijk zouden we nog een klein tafeltje moeten hebben, vond Rick.

En wat vond ik tijdens mijn dagelijks rondje afvalneuzen? Een niet al te kek plastic tafeltje. 

Rick legde er het dak van het insectenhotel op en klaar is het probeersel.

Helemaal tevree.

Maar toen was het ook wel klaar met de rust en moest er toch nog wat energie verbruikt worden.

Ben aan een nieuwe stapelklus begonnen en om het werk aangenamer te maken kocht ik nieuwe handschoenen.

Ze waren duidelijk aan vervanging toe.



Met groeten Ton