dagelijkse dingen die mijn leven bijzonder maken: Orde in de chaos

Kom, dacht ik, ik ga wat orde aanbrengen in het archief van mijn blog-app.

Eerst maar eens kijken wat er weg kon aan back-ups en off-line documenten. Tralala, delete, pompidom, druk op prullenmand, gedver...... zit ik ineens op het scherm met ‘gepubliceerd’. Weg de laatste vier blogs.

Als geluk bij een ongeluk had ik toch nog een paar back-ups van eerdere versies dus daarmee kon ik drie blogs reconstrueren.

Het gaat natuurlijk over niks, is onze gevleugelde uitspraak. Maar het blog werkt voor ons ook als een geheugenbank dus ben ik wel blij dat ik nog wat kon herstellen.

De spanning loopt wel op. Hoe leuk ik het ook vind om in de belangstelling te staan, te zingen en op te treden, de laatste dagen voor het concert ben ik gewoon toch onzeker: zal het wel goed gaan? Ken ik de tekst voldoende, heb ik voldoende lucht voor die eindeloze noot, en zal ik dat stukje close- harmonie wel goed intoneren?

Anyway. De voorbereidingen zitten er op.

De laatste repetitie voor het concert van aanstaande zondag hadden we dinsdagavond in de kerk van Schagerbrug. En zoals dat hoort ging dat niet vlekkeloos. Wel vlekkeloos is de kleding die we dragen. Die hangt gestoomd, gewassen en gestreken in de kast.

Moest nog wel nieuwe schoenen kopen want die staan in.......? Spanje.

Dit jaar gaan de mannen op chic. In plaats van altijd maar die zwarte overhemden, broeken en schoenen met slechts als frivole uitzondering een gekleurde vlinderdas, dragen we beiden een gillet. Ik de wat opvallende die ik ooit zelf in elkaar heb geknutseld en Rick die met de wat meer ingetogen kleurstelling.

De kruidkoek is vanmiddag gebakken en wordt samen met gluhwein geserveerd bij binnenkomst.

Tja, het zal de toehoorders aan niets ontbreken.

Kapper Nechir verzorgde onze coupes. Denk trouwens niet dat de kuif zondag nog zo bol staat want ik ben geen liefhebber van föhnen maar de wangen zijn glad geschoren.