Zooitje

Dinsdag ging Pilo naar zijn eigen baasje en woensdag vertrok de gast weer naar Nederland. 

Het is heel rustig in De Klompen. Gelukkig was er vandaag koorrepetitie en dronken we daarna nog wat samen met de alt.

Ook al hebben we gasten, meestal is er ruimte genoeg om mijn eigen tuinding te doen. Dus kon ik gewoon afgelopen week een paar keer groenafval meenemen van de stortplaats. Zeker ook omdat de tweevoetige gast het leuk vond om mee te helpen. Maar het kon niet aldoor want met de logees zat de auto toch regelmatig wat té vol om ook nog een kuubszak met takken of bladeren mee te nemen. Dus reed ik af en toe een extra ritje om mijn mulch lusten te bevredigen.

De takken die ik vorig jaar fijnsnipperde met de walshakselaar zijn bij lange na niet voldoende om een goede vochtvasthoudende compostlaag te vormen.

 

Zo zien die snippers er uit. Ze geven de tuin een rustig aanzien en onderdrukken het onkruid.

Enkele weken geleden heb ik de walshakselaar weggedaan. Hij was kapot en er konden geen onderdelen besteld worden. Dat spijt mij zeer want ik vind het werkelijk een verspilling van materiaal. De machine mankeerde als zodanig niets maar de messen waren versleten en dan wordt er gezegd dat er geen onderdelen worden geleverd en kreeg ik het advies: je kunt beter een nieuwe kopen. 

Nou ga ik dat laatste dus nooit niet doen. Ik verzin wel wat anders.

Zodoende kon er niet worden gesnipperd en dat is jammer want naarmate het materiaal fijner is wordt het sneller omgezet tot compost. En ik heb haast want wil vruchtbare aarde voor gezonde groentenplanten.

Anyway. De mulchlaag is te dun en dus droogt de aarde nog steeds te snel uit en is er nog onvoldoende activiteit van schimmels en bacteriën en dat is eigenlijk wel nodig. 

Toch wil ik ook een tuin hebben die er een beetje geciviliseerd uitziet maar dat gaat ff niet lukken. Zie hieronder.

Een paar dagen geleden reed ik een extra rondje en vond bovenstaande takken en bladeren. Ik stond ze net in mijn bigbag te proppen toen er een auto stopte en er een wat oudere dame uitstapte. Op zo’n moment voel ik me toch wel een beetje ongemakkelijk maar knoop dan wel een praatje aan. Beslist ook om mezelf te verdedigen.

O, zei de dame, wat goed dat u dat meeneemt. Ik begrijp al die mensen niet die tuinafval wegdoen. Het is zo’n waardevol materiaal. Er is toch wel ergens een plaatsje in de tuin om compost van te maken?

Kijk wij zaten helemaal op een lijn.

De laatste dagen is er sowieso veel groen afval. Voldoende om de delen van de tuin met de slechtste bodemstructuur te bedekken.

Ik strooi dan ook wat blad op de planten om ze een beetje te beschermen tegen het inmiddels al wel weer heel sterke zonlicht.

Dit nam ik mee nadat we terugkwamen van de koorrepetitie. Lekker sappig groen. 

Voordat ik het neerleg sproei ik de aarde goed nat zodat het afval kan beginnen met verteren en het vocht langer beschikbaar is voor de planten.

 

In ieder geval doet de vijgenstruik het goed.

Net als de aardbeien: die geven een tweede bloei. Als we mazzel hebben redden we de nieuwe oogst nog voordat we naar ‘tropisch’ Nederland gaan.

De peultjes zijn ter ziele gegaan door meeldauw. Ook courgettes, meloen en pompoen zijn er heel gevoelig voor dus die laatsten heb ik maar bestrooid met zwavel. Het lijkt goed te gaan want er zitten inmiddels wat vruchten aan de courgette.

Blijkbaar heb ik ronde courgettes gekocht. Onbedoeld maar dat is waarschijnlijk te wijten aan mijn kennis van het Spaans.



De meloen ziet er nog wel zeer triest uit. Is na drie maanden groeien nog kleiner dan de palm van mijn hand en ziet geel van de meeldauw. Wel lijkt het alsof het allernieuwste blaadje, na het zwavelen, er groen uitziet.

Er is dus nog hoop.

Met groeten Ton