Nou, uh, de werkzaamheden zijn geklaard. Vervolgens is het afwachten of we uiteindelijk aangesloten worden want dat hangt af van Endessa.
Onze buren zijn een aantal jaren geleden al eens gestart met het legaliseren van de stroomtoevoer. Een heel traject doorlopen om aan de eisen van de leverancier te voldoen. Het heeft ze scheppen geld gekost en kregen vervolgens geen aansluiting.
Ook ons kost het een bak geld omdat er opnieuw een project moet worden gemaakt, er aan nieuwe eisen moet worden voldaan en we de pech hebben dat de buis die onder de weg loopt volledig is dichtgeslibt met aarde en we daarom een sleuf door het beton moeten hakken van een meter of dertig om de kabels in te leggen.
Nu zijn er ook nog twee feestdagen deze week. Woensdag en vrijdag met donderdag als brugdag. De zogenaamde puente. Altijd wat met die Spanjaarden wordt er dan wel gezegd. Maar de kleine zelfstandige werkt gewoon door en met doorwerken bedoel ik dan niet alleen dat ze de vrije dagen doorwerken maar dat ook nog eens met een flink tempo doen.
Eerst het beton doorzagen en vervolgens hakt de machine het kapot.
Mijn stapelmuurtje ziet wit van het slijpsel en is aan het einde van de dag voor een deel gesloopt.
Zien werken doet werken. Dus besloot ik de levensgevaarlijke Agave van zijn stekels te ontdoen. Maar al werkend kwam ik tot de conclusie dat de cluster van planten in de nabije toekomst het muurtje dat de buren hebben laten maken, zou breken. Dus wilde ik alle zijscheuten verwijderen. Maar dat valt niet mee met al die stekels. Wat nu? Ik maakte het scherpe handzaagje met een paar tie-wraps vast aan een stok en kon zodoende op veilige afstand al het gevaar wegzagen.
Vanmorgen stonden de mannen al om acht uur op de stoep voor het dichtmaken van de sleuf.
Werd er nog wat overleg gepleegd.
Is het verplichte vrijstaande meterkastje neergezet en wilde Rick dat ik die ‘armetierig dooie yuccas’ weghaalde. En ik, die precies doet wat me gevraagd word, ahum, ging meteen aan de slag. Gelukkig zag ik net op tijd dat er twee piepkleine groene puntjes tussen de bruine bladeren door piepten. Toen mochten ze blijven en hoefde ik alleen de bladeren af te knippen.
Nu heb ik ongeveer een maand of zes moeten wachten op de uitlopertjes. En dat is waarschijnlijk niet veel langer dan dat we moeten wachten op de goedkeuring van het elektriciteits bedrijf.
Met groeten Ton
Geen opmerkingen:
Een reactie posten