zondag 10 december 2017

Rudolf

De wind giert rond het huis.

We zijn weer vol verwachting.

Eergisteren reden we richting het stuwmeer van ViƱuela waar nog slechts een paddenpoeltje van over is. We bezochten daar de man die ons indertijd hielp met het zoeken naar een geschikte plek om te wonen en de opzichter was tijdens de bouw van de klompen. 
We hadden er een leuke middag maar er werd wel een opmerking geplaats dat ‘de Spanjaarden niet veel aan Kerst doen’.
Ach is dat zo, zei ik, we zagen net nog een tot Rudolf omgebouwde auto.





We zijn weer in afwachting van regen die als het goed is morgen gaat vallen. De eerste voortekenen zijn al twee dagen daar. Lenswolken die in koude bovenlucht ontstaan. Ze zagen er indrukwekkend uit vanuit de auto.


Pas weer bij de klompen kon ik opnieuw een foto maken maar toen was de fenomenale oranje kleur al verdwenen. Op nog een paar lenzen is kleur te zien.


Wij tutten een hele zaterdag vol met kleine klusjes die naar bovenkwamen na de werkzaamheden aan de weg. 




Vandaag schilderde Rick de pilaren van de oude toegangspoort. Al schilderend ging het steeds harder stormen (ook een teken van de naderende regen) waaide de verf van zijn kwast en plakten rondvliegende blaadjes aan de geverfde pilaren. Maar de klus is geklaard en het ziet er weer keurig uit.
Dit is niet alleen de oude pilaar maar ook zat hier de inmiddels verwijderde meterkast tegen aangeplakt. Een likje verf was na het hak en breekwerk dan ook hard nodig.

Ik deed tussendoor ook nog wat aan mijn eigen dingen. Zo besteedde ik behoorlijk wat tijd aan het camoufleren van de nieuwste arroyo. De stenen die uit de aarde van de sleuf in het beton kwamen kon ik daar mooi voor gebruiken. Ook de overgebleven aarde gooide ik op plaatsen waar kuilen of geulen waren waren ontstaan door de regen. Heerlijk om een dubbel resultaat te hebben tijdens werkzaamheden.
Een ander eigen ding is dat ik de stapelmuurtjes elke paar jaar opnieuw opbouw omdat het niveau van stapelen beter wordt en ik me dan stoor aan de ‘oude’. Meteen kan ik dan ook wat aanpassingen doen aan de rondingen zodat het een ietsje natuurlijker of speelser wordt.





Inmiddels zit ik al een paar uur binnen omdat het me te hard waait. Rick houdt stug vol en blijft buiten zitten.

Wel zingen we zo direct nog wat Spaanse teksten door zodat we helemaal klaar zijn voor het Kerstconcert dat om acht uur begint.

Met groeten Ton


Geen opmerkingen:

Een reactie posten