donderdag 6 april 2017

Lust jij nog peultjes?

De auto houdt ons wel bezig of houden wij de auto bezig?

Pompiedompiedom.

Heerlijk ontbijten in het zonnetje, wat later nog een kopje koffie en dan opgewekt op pad voor de koorrepetitie.
Autootje snort lekker, schakelt als een zonnetje en we zijn blij dat de invoerprocedure achter de rug is.
Snorren we toch lekker op de Spaanse snelweg he, zei Rick.

Omdat mijn zus hier een week is wilde ze wel mee naar de repetitie. 
Als we dan zo'n lekkere terrasstoel meenemen ga ik bij het gebouw (casa municipal de asociaciones) lekker in de zon zitten en borduren.
Wil je ons dan niet horen?
Ja ik kom wel ff een half uurtje binnen om te luisteren.

Als we na het zingen bij de auto komen werkt de centrale ontrgrendeling niet.
Met een "wat nu weer" blik keken Rick en ik elkaar aan.
Ik kreeg wel de bestuurders kant open, stapte in en wilde starten. 
Niks, nada, noppes. 
Auto lichten laten branden.
Slecht voor het moraal maar de positieve energie van het zingen zorgde voor voldoende balans.

Gelukkig wilden een paar Spaanse werkmannen wel ff duwen waarna de auto startte. 
Pfff, mazzeltje, waarna ie afsloeg en niets meer wilde doen.
Dan bellen we de garage.
Heb jij je telefoon mee?
Nee.
Oeps.

Rick sprak een jong stelletje aan en die belde naar de garage. Die wilde wel helpen maar rekenen dan wel een flink tarief maar opperden om gewoon de verzekering te bellen.
Maar die spullen heb ik helemaal nog niet mee, zei Rick.
Dus belde het Spaanse stel ook nog even met onze gestor die keurig de benodigde info gaf waarna er gebeld kon worden met de verzekering.
Onze Spaanse redders moesten wel bij ons blijven omdat zij de melding hadden gedaan.
Dus wachtten ook zij de 20 minuten die het duurde voordat de hulpverlening er was. Goed voor ons Spaans trouwens.
Toch zag het wachtplaatje er tijdens het maken van de foto zo uit.


Accuutje ff opladen en na vijf minuten konden we wegrijden. Wel nadat we uitvoerig hadden gezoend en handen hadden geschud met het jonge stel.

Ik had voldoende tijd om deze prachtig bloeiende boom te bewonderen.


Eenmaal thuis wilde ik nog van alles doen maar het bleef bij een glaasje wijn en een foto van de peultjes. Ik doe een proef om te zien of ze beter groeien als ze wat meer in de schaduw staan.
Na twee weken zie ik in ieder geval nog geen verschil.


Met groeten Ton

Geen opmerkingen:

Een reactie posten