Dinsdag 15 november
Balletjes dekens zijn verzwaringsdekens en worden soms op de schoot van demente mensen gelegd zodat ze niet de hele dag gaan wandelen. Het bemoeilijkt het opstaan.
In minshukus en ryokans lig je op futons en krijg je van die hele zware dikke dekens. We konden dan ook vanmorgen nauwelijks opstaan, wat we uiteindelijk om half zeven wel deden.
We hadden vandaag alleen maar de 23 kilometer te wandelen naar tempel 45
Daarmee zijn we dus over de helft van de 88 tempels. Met het aantal kilometers zitten we al ver over de helft en met het aantal dagen van ons verblijf hier, zitten we net over de helft.
Oei, het lijkt ineens wel heel hard te gaan.
Bij het opstaan regende het. Rick, die een rotsvast vertrouwen heeft in de Japanse weersvoorspellingen was even helemaal teleurgesteld. Het zou zomaar de vierde officiële regendag kunnen worden.
Nadat we en half uur onderweg waren moesten de poncho's inderdaad aan. Niet langer dan een paar minuten en dat herhaalde zich drie keer over de hele wandeling, dus verklaren we het toch een droge dag.
Vanmorgen kwamen we Japanse pelgrim Kenzo san weer tegen. Altijd leuk om hem te zien. Ik zwaaide al van verre en riep dat ik een ossetai voor hem had. Nee, nee, schreeuwde hij. Maar een ossetai kan je niet weigeren en ik wilde hem mijn onigiri geven die ik kreeg van de mevrouw van de Ryokan. Onigiri is een rijstbal gevuld met iets. Die vulling kan van alles zijn en die van ons bevatte van die schattige kleine guppies als vulling. De gitzwarte oogjes keken me aan.
Toen ik hem zei dat ik hem mijn vis onigiri wilde geven vond hij dat goed want hij houdt veel van vis. Wij kregen het lunchpakketje van zijn Ryokan. Dus stonden we als schooljongetjes onze boterhammen te ruilen.
Als het allemaal goed gaat gaan we hem na het afronden van de route bezoeken. Hij woont twee uur van Tokyo af en vind het leuk als we komen. Hij wil graag naar Europa komen en hij kan kiezen: Spanje of Nederland.
We zagen de eerst thee struiken. Volgens mijn kennis houdt thee net van iets koelere omstandigheden en wordt daarom op hogere plaatsen geteeld.
De wandeling werd op een plaats werkelijk prachtig. Hoge kliffen en prachtig herfstgekleurde bomen.
Voor de tempel moesten we nog wel een stukje steil omhoog maar dat was het wel waard. Hij lag half onder en tegen een steile wand aangeplakt.
We aten onderweg terug heerlijke curry-rice met 'Japanees pig', ook al had Rick zich weer verheugd op het heerlijke eten wat we gister hadden. Nadat we weer wandelden zei ik' maar ik zou over twee uur echt wel weer wat lusten hoor.
Bij aankomst bleek het restaurant gesloten maar de dame gaf ons nog wel twee croissants mee.
Later met onze volledige garderobe naar de laundry waar we gezellig een uurtje zaten te wachten tot alles weer schoon en droog was. Gelukkig was er naast de laundry zo'n klein supertje waar we koffie en wat lekkers haalden.
Het werd ook een dag van ossetai. We kregen een onigiri, mandarijnen, geld, twee croissants en een geschilde appel in partjes van de huisbazin.
Morgen gaan we helemaal los en hebben maar 15 kilometer in de planning.
Met groeten Ton
Geen opmerkingen:
Een reactie posten