Nu met de nieuwe gasten in de buurt lijkt het wel of er van alles tegelijk komt.
Zo ging ik gisterochtend met bootje acht naar Hoofddorp om herstellende vriend te bezoeken. Als ik in de sneltrein zo'n beetje voorbij Alkmaar raas wordt er gebeld.
Uh, met mij. Ik heb goed en slecht nieuws, zei vriend.
Begin dan maar met het slechte.
Ik mag vanmiddag naar huis.
Maar dat is toch goed.
Ja maar dan kom jij voor niets hier.
Nou ik zit al in Alkmaar en ben over anderhalf uur bij je.
Tijdens het bezoek hebben we van alles besproken van leuk naar ernstig en van verdriet naar de pijn van de behandeling.
Nu is dat bij niet zo moeilijk maar als ik een gesprek heb met iemand die zó ziek is en zo dapper en positief, raakt mij dat diep.
In de trein naar huis ben ik nog aan het herkauwen.
Belt Rick: tja, ik krijg het werkrooster op het werk niet rond.
Wat is the problem, vroeg ik quasi lollig.
Nou uh, de politie stond vanmorgen op de stoep met de mededeling dat een broer van een medewerker zichzelf van het leven heeft beroofd.
Dus ik heb nu aangeboden dat ik het weekend kom koken.
Stilte.
Uh...eigenlijk dat jij komt koken.
We kwamen beiden ongeveer gelijk thuis en was er genoeg om over te praten en om 7 uur had ik ook nog een dienst in de hospice.
Nu houd ik wel van gevulde dagen maar dit had wat mij betreft over drie etmalen verdeeld mogen worden.
Morgen alleen een gastenwissel in huis 1 en een etentje op Texel.
Met groeten Ton
Geen opmerkingen:
Een reactie posten