woensdag 17 augustus 2016

Het heet fietsen

Door het dunne strookje blauw valt het laatste zonlicht van de dag op een wolk.


Ja en dan is de nieuwe groep gasten geariveerd.

Stap ik de deur uit zit er zo'n zielig kwikstaartje op de stoep, zei vriend.
Ben bang dat die voor de poes is, antwoordde ik maar toen vriend het beestje bij een bosje op het gras had gezet kwam er wonderbaarlijk genoeg een andere kwikstaart op af gevlogen.


Tijd om te fietsen.
Ja het heet een daggie fietsen maar eigenlijk ga je, de meesten elektrisch aangedreven, van terras naar restaurant naar bankje naar terras. Vermoeid zijn we niet geworden, wel voldaan.


En de heide is op het ogenblik spectaculair.



We sluiten de dag af met een heerlijk dinner voor de jarige vriendin maar die wilde niet op de foto. Ze wilde trouwens ook niet dat we voor haar zouden zingen maar dat hebben we wel gedaan.


En voordat je het weet zie je de son in de see sakken.


Nu met bootje acht naar Hoofddorp om een herstellende vriend in het Spaarne ziekenhuis  te bezoeken.

Met groeten Ton


Geen opmerkingen:

Een reactie posten