Tijd voor een wandeling naar Onrust, het strand op de punt van Texel. Nee niet jutten want dat is klaar ook al werd ik wel geprikkeld omdat er een stuk mammoetbot is gevonden vorige week.
Als ik iets wil oprapen van het strand of waar dan ook roept Rick altijd: gelukkig is er unicura.
Toch zijn er ook dingen die ik niet opraap of waar ik geen goesting heb om aan te zitten.
Zoals dit washandje. Toen ik er langsliep was het een beetje opgerold in de branding en kon ik niets zien van een afbeelding. Maar twee uur later op de terugweg lag het ineens keurig plat met het kikkertje naar boven.
Qua kleur zou het prima in ons Texels verblijf passen.
Het is nogal rustig op de punt. Alleen de eerste twee kilometer van strandpaal 9 zie je wandelaars maar verderweg is het uitgestorven.
Het weer speelde niet erg mee ook al bleef het droog.
De zeeraket bloeide prachtig. Net als de heide.
Ook al jut ik niet echt meer een paar stenen en een stukkie touw kon ik niet laten liggen.
Met groeten Ton
Geen opmerkingen:
Een reactie posten