Inconsequent

Of een groot aanpassend vermogen?

Vorige week vertelde een van de buren in Heiloo dat ze schedels verzamelde van vogels. "Voor de biologielessen."

Ze beschreef uitvoerig het proces van vogellijkjes onthoofden, de kopjes zes weken in de groencontaiener bewaren waar de maden het 'van vlees ontdoen', daarna uitkoken en bleken met waterstofperoxide.

Gatver, riep ik, wat smerig.

Dus ik hoef niet aan je te vragen of je een paar meeuwen koppen voor me wil meenenem, of een zeehondenkop?

Nee, mij niet gezien.

Dit vertelde ik een paar dagen geleden aan de logerende vrienden. O, maar dat doen mijn broer en schoonzus ook.

Nou geen haar op mijn hoofd die daar aan denkt.

Dus gisteren tijdens het jutten bedacht ik me ineens dat het misschien helemaal nog niet zo'n vreselijke daad was om dooie vogels te onthoofden. Wonderlijk toch hoe zo'n gedachten verandering werkt want ineens had ik spijt dat ik geen mes oid bij me had.

Vanmorgen ging de bel. Zeg, heb jij zin om mee te gaan naar dat strand om te jutten? 

Ja hoor. 

Ik pakte mijn rugzak, liep naar buiten en terwijl ik in de auto stapte bedacht ik me dat ik nog wat extra attributen wilde meenemen. Een minuutje later stapte ik in de auto.

Het strand was nogal schoon maar al snel lag er een bijna geheel verteerde meeuw. Ik zette mijn tassie neer en haalde er een plamuurmes en hamer uit.

Wat ga je doen?

De kop eraf halen.

Maar dat vond je toch té smerig?

Ja maar ik heb me bedacht.

Die kop is er zo af, zei vriend.

Dat viel nogal tegen want het huidje was zeer taai en de nekwervels gaven zich niet zomaar gewonnen.

En ondanks dat het kadavertje al bijna was gereduceerd tot vel en veren rook het nogal onfris.

Snel in een plasticzak gedaan en wat zand erop om de boel een beetje te bedekken.

Het zag er bij thuiskomst ongeveer zo uit.

Gelukkig zaten er in de zeehondenhuid botjes noch schedel.

Met drie schedeltjes, een paar stukken hout, wat gerafeld touw in diverse kleuren, een stukje gebreide trui en een dozijn skeletjes van zeeanemonen naar huis. 

Dat ik tevreden ben "zie ik aan je hele snuitje" zou Rick zeggen.

Met groeten Ton