zondag 14 december 2014

Wat zit je nou te kloten?

Mijn gedrag roept best wel eens wat irritatie op.

Ik heb geen geduld roep ik altijd van mezelf. Nee, zegt Rick je hebt een berg geduld alleen niet als het niet lukt.

Al weken leef ik toe naar het behalen van 100000 hits. Maar omdat ik de laatste maanden zeer onregelmatig blog duurde het wel een beetje lang. Maar vandaag was het zover. 
99987 Hits stonden er op de teller toen ik uit bed kwam. Na 10 minuten was er maar één bijgekomen. Een haf uur later: 99993.
Tja wat te doen? De kans dat ik 100001 hits zou hebben als ik de eerst volgende keer zou kijken was wel heel groot. Dus elke vier seconden drukte ik op refresh. Wel is duidelijk dat Dekselsedingen zondagochtend niet heel veel wordt bekeken want na een half uur vroeg Rick, wat zit je nou te kloten op dat ding? Pas na driekwartier zeer geduldig wachten en refreshen was daar eindelijk 999999 en de volgende refresh...........


Nou ja, eigenlijk ziet dit getal er prachtig symetrisch uit.

Maandenlang zit ie er al. Zelfs al voordat we naar Spanje gingen om te wandelen. Hij is zelfs aan de schoonmaak woede van onze werkster ontsnapt. Het kleine spinnetje dat leeft onder de deurstijl van het toilet.
Hij of zij komt alleen 's avonds uit zijn schuilplaats maar zo gauw ik het licht aan doe schiet ie direct terug. Heel soms blijft ie evenzitten. Kom, denk ik dan, snel mijn foto toestel pakken. Maar als ik dan terug ben is ie meestal weg of schiet ie zijn holletje in als ik op grond ga liggen voor een foto. Toch is ook hier mijn geduld beloont.
Meet my pet spider 


Geduld dat niet werd beloont: het fotograferen van de ezel familie in het dierenparkje. Nu is dat niet helemaal waar. Het is eenvoudig om die te fotograferen maar ik wil dat ze alle drie in mijn richting kijken.

Vandaag lukte dat maar...... het ezelsveulen is weggehaald en ik denk dat pa en ma ezel last hadden van een leeg nest syndroom en hebben de bok geadopteerd. Ze keken wel allemaal mijn kant uit.



Wat doe je, vroeg Rick vanmorgen om 5 uur toen ik het dakraam opendeed om het te lappen.
Ik wil vallende sterren zien.
Natuurlijk.

Dus lag ik anderhalf uur onder het raam en na vier vallende sterren had ik het wel weer gezien en kroop tevreden onder het dekbed.

Eigenlijk ben ik heel geduldig als het lukt.

Met groeten Ton


1 opmerking: