Laats een boek gelezen over Heiloo in oorlogstijd. Een verhaal dat me nu te binnen schiet is dat van het illegaal kappen van hout in de laatste winter.
Na de storm van gisteren bulkt het van de afgebroken eiken-, beuken-, berken-, elzen- en essentakken. Allemaal soorten die geschikt zijn voor de haard. Helemaal onrustig werd ik ervan. Maar hoe krijg je dat spul thuis? Niet met de fiets en niet beslist niet als hele takken. Maar met een kettingzaag zie ik mezelf toch geen hout in brandzame stukken zagen in de Heilooër parken.
Handzaag dan? Ik ken maar één soort waarmee dat goed zou kunnen en dat is een zaag van het Japanse merk Silky. Dus stond ik om 8 uur op de stoep van de agrarischewinkel en om half negen in het park een dikke tak in stukken te zagen.
Ook al is het nu crisis en worden mensen vindingrijk in alternatieven voel ik me niet helemaal op mijn gemak tijdens het sprokkelen. Het zagen gaat geweldig maar ik doe wel een beetje besmuikt en werk iets te gejaagd. Zaag schiet uit de snede en snijdt door mijn handschoen in mijn duim.
In ieder geval kan ik van het hout, als het over twee jaar goed droog is, drie avonden stoken.
Voor morgen heb ik een paar takken die wat minder in het zicht liggen.
Met groet Ton
dinsdag 29 oktober 2013
maandag 28 oktober 2013
Winderig
Mijn vader had een hekel aan wind en ik lijk op mijn vader.
Ga je nog wat leuks doen, vroeg Rick me terwijl ik vanmorgen met hem naar het station wandelde.
Uh, ik denk dat ik met Egbert naar het strand ga als de storm op zijn hevigst is.
Toen ik rond tien uur door de straat reed stond een van de buurvrouwen in de tuin te werken.
Ga je naar het strand?
Ja, antwoordde ik. Ga je mee?
Tja, ik heb nog wel wat te doen eigenlijk maar ik ga lekker toch mee.
De weg naar Egmond was al gedeeltelijk versperd door omgevallen bomen, we konden er nog net langs door via het fietspad te gaan.
Op de boulevard aangekomen stoof het zo hard dat het zand gewoon pijn deed aan onze gezichten. Toch zijn we het strand opgegaan. En wat een geweld, je kon letterlijk tegen de wind leunen.
Kijk en dit vind ik nu wel leuk. Dit is niet dat zeurderige, pesterige windje waar ik als kind doorheen moest fietsen. Hier voel je de kracht van de natuur. Hier word ik niet alleen deemoedig van maar ook kinderlijk blij, zeker als ik me herinner dat mijn vader ons meenam naar het strand als het stormde want ook voor hem was storm iets anders dan wind.
Na de wandeling nog een heerlijke cappuccino- met beperkt zicht - en toen met een kilo zand in ogen, oren, neus en haar naar huis.
Nog een paar ramptoerisme foto's
Ga je nog wat leuks doen, vroeg Rick me terwijl ik vanmorgen met hem naar het station wandelde.
Uh, ik denk dat ik met Egbert naar het strand ga als de storm op zijn hevigst is.
Toen ik rond tien uur door de straat reed stond een van de buurvrouwen in de tuin te werken.
Ga je naar het strand?
Ja, antwoordde ik. Ga je mee?
Tja, ik heb nog wel wat te doen eigenlijk maar ik ga lekker toch mee.
De weg naar Egmond was al gedeeltelijk versperd door omgevallen bomen, we konden er nog net langs door via het fietspad te gaan.
Op de boulevard aangekomen stoof het zo hard dat het zand gewoon pijn deed aan onze gezichten. Toch zijn we het strand opgegaan. En wat een geweld, je kon letterlijk tegen de wind leunen.
Kijk en dit vind ik nu wel leuk. Dit is niet dat zeurderige, pesterige windje waar ik als kind doorheen moest fietsen. Hier voel je de kracht van de natuur. Hier word ik niet alleen deemoedig van maar ook kinderlijk blij, zeker als ik me herinner dat mijn vader ons meenam naar het strand als het stormde want ook voor hem was storm iets anders dan wind.
Na de wandeling nog een heerlijke cappuccino- met beperkt zicht - en toen met een kilo zand in ogen, oren, neus en haar naar huis.
Met groeten Ton
zondag 27 oktober 2013
Verwend
En dan is het heerlijk als de klok een uurtje terug gaat en de nacht langer duurt.
Zal ik met mijn verjaardag een maaltijd maken voor de gasten, opperde ik vorig jaar aan Rick.
Goed idee, dan nodigen we ze vanaf een uur of vijf uit en na de koffie met likeur is het feest afgelopen. Tja en toen gingen de laatsten ongeveer om drie uur 's nachts naar huis ook al was die likeur inmiddels al lang op.
Dit jaar wilde ik hetzelfde doen alleen stelde ik geen eindtijd en serveerde ik na de koffie met gebak gewoon weer een drankje. Nu vertrokken de laatsten al om 12 uur. Dat soort dingen laten zich ook niet dwingen.
Ik kreeg kado's, werd gezoend, er werd voor me gezongen en na de maaltijd zelfs afgewassen.
Er is heerlijk gegeten, al bleef er wel wat van de Chorizo schotel over - niet zo gek als je voor 30 man kookt terwijl je er maar 23 verwacht - maar gelukkig wilden enkele gasten graag een portie mee naar huis.
Vandaag lekker nagenieten en omdat er nog een stukje appeltaart overbleef, een stuk of 10 van die heerlijke cappuccino koekjes van de Lidl en wat chocolade magnums hebben we het fruitontbijt maar overgeslagen en zaten we om half tien al te snoepen, hebben inmiddels het meeste op en zitten met sugarblues op de bank.
Morgen fruit en slade voor de balans want anders ga ik die 95 jaren niet halen.
Met groeten Ton
Zal ik met mijn verjaardag een maaltijd maken voor de gasten, opperde ik vorig jaar aan Rick.
Goed idee, dan nodigen we ze vanaf een uur of vijf uit en na de koffie met likeur is het feest afgelopen. Tja en toen gingen de laatsten ongeveer om drie uur 's nachts naar huis ook al was die likeur inmiddels al lang op.
Dit jaar wilde ik hetzelfde doen alleen stelde ik geen eindtijd en serveerde ik na de koffie met gebak gewoon weer een drankje. Nu vertrokken de laatsten al om 12 uur. Dat soort dingen laten zich ook niet dwingen.
Ik kreeg kado's, werd gezoend, er werd voor me gezongen en na de maaltijd zelfs afgewassen.
Er is heerlijk gegeten, al bleef er wel wat van de Chorizo schotel over - niet zo gek als je voor 30 man kookt terwijl je er maar 23 verwacht - maar gelukkig wilden enkele gasten graag een portie mee naar huis.
Vandaag lekker nagenieten en omdat er nog een stukje appeltaart overbleef, een stuk of 10 van die heerlijke cappuccino koekjes van de Lidl en wat chocolade magnums hebben we het fruitontbijt maar overgeslagen en zaten we om half tien al te snoepen, hebben inmiddels het meeste op en zitten met sugarblues op de bank.
Morgen fruit en slade voor de balans want anders ga ik die 95 jaren niet halen.
Met groeten Ton
vrijdag 25 oktober 2013
Onaangekondigd bezoek
Gistermiddag in de bibliotheek een boek bekeken, geschreven door een buitenlander, over de eigenaardigheden van de Nederlanders. We zouden elkaar niet willen lastig vallen en staan nooit onaangekondigd op de stoep. Zelfs met onze beste vrienden moeten we een afspraak maken om elkaar te zien.
Vanmorgen om 4.55 wakker voor een sanitaire onderbreking van de nachtrust.
Ik lig daarna nog even wakker in bed en zie dat er opeens licht door de ramen schijnt. Niet ongewoon want soms gaat het licht in de poort aan doordat er een kat langs de bewegingsmelder loopt. Maar dat gaat naar een paar minuten weer uit. Vanmorgen bleef het branden en ik wakker.
Wat zou er zijn? Toch maar even kijken.
Ik zie dat de lampen branden van de auto van de buren. Niemand te zien.
Inmiddels is Rick ook wakker.
Wat is er?
De autolampen van de buren branden.
Dan moet je ze waarschuwen.
Om vijf uur in de ochtend? Ze zien me aankomen. Ze zullen wel denken "Maak je me daarvoor wakker".
Dus ging ik weer liggen.
"Stel dat het mijn auto zou zijn? Zou ik dan gewaarschuwd willen worden?"
Na vijf minuten toch maar wat kledingstukken aangeschoten en naar de buren gelopen.
"Tje wat goed dat je dat hebt gezien en komt waarschuwen."
Vanmiddag kwam buurman even melden "Gister heb ik de auto een tijdje open gelaten om de boodschappen in huis te brengen. Toen is de poes in de auto gaan liggen en ik kan alleen maar bedenken dat zij tegen het hendeltje is aangelopen."
Met groeten Ton
Vanmorgen om 4.55 wakker voor een sanitaire onderbreking van de nachtrust.
Ik lig daarna nog even wakker in bed en zie dat er opeens licht door de ramen schijnt. Niet ongewoon want soms gaat het licht in de poort aan doordat er een kat langs de bewegingsmelder loopt. Maar dat gaat naar een paar minuten weer uit. Vanmorgen bleef het branden en ik wakker.
Wat zou er zijn? Toch maar even kijken.
Ik zie dat de lampen branden van de auto van de buren. Niemand te zien.
Inmiddels is Rick ook wakker.
Wat is er?
De autolampen van de buren branden.
Dan moet je ze waarschuwen.
Om vijf uur in de ochtend? Ze zien me aankomen. Ze zullen wel denken "Maak je me daarvoor wakker".
Dus ging ik weer liggen.
"Stel dat het mijn auto zou zijn? Zou ik dan gewaarschuwd willen worden?"
Na vijf minuten toch maar wat kledingstukken aangeschoten en naar de buren gelopen.
"Tje wat goed dat je dat hebt gezien en komt waarschuwen."
Vanmiddag kwam buurman even melden "Gister heb ik de auto een tijdje open gelaten om de boodschappen in huis te brengen. Toen is de poes in de auto gaan liggen en ik kan alleen maar bedenken dat zij tegen het hendeltje is aangelopen."
Met groeten Ton
donderdag 24 oktober 2013
Genieten
Eind juli vroeg buurman of ik gestopt was met het onkruid wieden in de groentetuin.
Klopt, antwoordde ik, dat laat ik staan voor de kippen.
En ik moet eerlijk bekennen dat ik na een paar weken dacht dat dat misschien toch niet zo verstandig was. Er stonden zoveel dikke pollen gras dat het wel een gazon begon te lijken.
Dat krijgen ze nooit weggewerkt, maar ik onderschatte de dames. Vanaf begin oktober mogen ze elke middag om een uur of vier uit de ren en na een paar dagen was het meeste groen al weg. Inclusief de onderste bladeren van de late klimbonen.(links achterin)
En nu lijkt het wel een slagveld. Kuilen zo groot dat de ze er bijna geheel in verdwijnen.
Hoe klein een kippekopje ook is: ze weten precies hoe laat het is want vanaf een uur of drie beginnen ze al extra lawaai te maken en lopen ze te ijsberen langs het hek. Zo gauw ik dan aan kom lopen staan ze allemaal bij de deur en hoppen direct naar buiten als ik die open doe en rennen de tuin in naar favoriete plekjes zoals de composthoop.
Het mooie weer van afgelopen dagen heb ik heerlijk lui ondergaan juist ook in de wetenschap dat de kippetjes het werk voor me doen. Ze halen niet alleen het onkruid weg maar eten de slakken en insecten op, maken de grond lekker los, mengen de compost door de aarde en als bonus bemesten ze die ook nog.
Met groeten Ton
Klopt, antwoordde ik, dat laat ik staan voor de kippen.
En ik moet eerlijk bekennen dat ik na een paar weken dacht dat dat misschien toch niet zo verstandig was. Er stonden zoveel dikke pollen gras dat het wel een gazon begon te lijken.
Dat krijgen ze nooit weggewerkt, maar ik onderschatte de dames. Vanaf begin oktober mogen ze elke middag om een uur of vier uit de ren en na een paar dagen was het meeste groen al weg. Inclusief de onderste bladeren van de late klimbonen.(links achterin)
En nu lijkt het wel een slagveld. Kuilen zo groot dat de ze er bijna geheel in verdwijnen.
Hoe klein een kippekopje ook is: ze weten precies hoe laat het is want vanaf een uur of drie beginnen ze al extra lawaai te maken en lopen ze te ijsberen langs het hek. Zo gauw ik dan aan kom lopen staan ze allemaal bij de deur en hoppen direct naar buiten als ik die open doe en rennen de tuin in naar favoriete plekjes zoals de composthoop.
De dames zijn verzot op de asperge planten. Die hadden ze na een uur al bijna allemaal uitgegraven. Daarom ligt daar nu een stuk gaas over. Toch is de aantrekking zo sterk dat ze zelfs door het gaas blijven pikken.
Ik weet niet of ik ze, na de zwartepiet perikelen, nog zo mag noemen maar de Afrikaantjes laten ze staan.
Het mooie weer van afgelopen dagen heb ik heerlijk lui ondergaan juist ook in de wetenschap dat de kippetjes het werk voor me doen. Ze halen niet alleen het onkruid weg maar eten de slakken en insecten op, maken de grond lekker los, mengen de compost door de aarde en als bonus bemesten ze die ook nog.
Met groeten Ton
zaterdag 19 oktober 2013
Dummy
Vanmorgen in de kachelshop.
Na uitgebreid rondneuzen is er nog de keus uit twee modellen die nogal verschillen in hoogte.
Tja, zegt Rick, ik kan moeilijk inschatten of dat hoge model wel mooi staat in ons huis. Hier in de showroom staat alles prachtig.
Joh, ik maak vanmiddag wel een soort dummy om dat in te schatten.
Verkoper moet dit onderonsje hebben opgevangen want op het moment van vertrek stond dit bord inmiddels klaar.
Bespaart u veel werk en hij is op ware grootte.
En nu, terwijl de regen op het dak klettert en we lekker op de bank zitten is het net of er warmte vanaf komt.
Met groeten Ton
Na uitgebreid rondneuzen is er nog de keus uit twee modellen die nogal verschillen in hoogte.
Tja, zegt Rick, ik kan moeilijk inschatten of dat hoge model wel mooi staat in ons huis. Hier in de showroom staat alles prachtig.
Joh, ik maak vanmiddag wel een soort dummy om dat in te schatten.
Verkoper moet dit onderonsje hebben opgevangen want op het moment van vertrek stond dit bord inmiddels klaar.
Bespaart u veel werk en hij is op ware grootte.
En nu, terwijl de regen op het dak klettert en we lekker op de bank zitten is het net of er warmte vanaf komt.
Met groeten Ton
donderdag 17 oktober 2013
We zitten er zo direct warmpjes bij
Omdat we na onze pensionering in Los Zuecos gaan wonen en ons Nederlandse huis gaan verkopen hebben we jarenlang gedacht om er niets meer in te investeren anders dan goed onderhoud.
Maar nu de grootste investeringen in Spanje zijn gedaan begon het hier een beetje te kriebelen.
Nu ben ik opgevoed met de volgende uitspraken: doe maar gewoon dan doe je gek genoeg; je kan wel dansen al is het niet met de bruid; iets minder kan ook wel.
Dus toen Rick het idee opperde om de zolder op te knappen schoot ik meteen in mijn 'armoede waan'. Het moge duidelijk zijn dat hij mij dan over de streep moet trekken om dat geld uit geven. Maar nu het klaar is ben ik er heel blij mee.
Zitten we vorige week in de serre.
Wat ga je met die kapotte buitenhaard doen?
Uh, hoezo.
Nou, hij zit vol met scheuren en als je hem niet meer kan gebruiken moet je hem gewoon weg doen en wat nieuws kopen.
Mwha.
Stilte.
Als we eens een open haard in de serre laten plaatsen. Dan kan dat ouwe ding weg, kan jij lekker stoken en besparen we meteen gas.( dat laatste was een strategische toevoeging)
En.... in plaats van denken aan geld zag ik mezelf zitten in een luie stoel bij een modern vormgegeven haard af en toe een stukje hout verleggen.
Lijkt me een goed plan, antwoordde ik na mijn dagdroompje.
Rick keek helemaal verbaasd 'ik dacht dat ik er meer moeite voor zou moeten doen'.
Met groeten Ton
Maar nu de grootste investeringen in Spanje zijn gedaan begon het hier een beetje te kriebelen.
Nu ben ik opgevoed met de volgende uitspraken: doe maar gewoon dan doe je gek genoeg; je kan wel dansen al is het niet met de bruid; iets minder kan ook wel.
Dus toen Rick het idee opperde om de zolder op te knappen schoot ik meteen in mijn 'armoede waan'. Het moge duidelijk zijn dat hij mij dan over de streep moet trekken om dat geld uit geven. Maar nu het klaar is ben ik er heel blij mee.
Zitten we vorige week in de serre.
Wat ga je met die kapotte buitenhaard doen?
Uh, hoezo.
Nou, hij zit vol met scheuren en als je hem niet meer kan gebruiken moet je hem gewoon weg doen en wat nieuws kopen.
Stilte.
Als we eens een open haard in de serre laten plaatsen. Dan kan dat ouwe ding weg, kan jij lekker stoken en besparen we meteen gas.( dat laatste was een strategische toevoeging)
En.... in plaats van denken aan geld zag ik mezelf zitten in een luie stoel bij een modern vormgegeven haard af en toe een stukje hout verleggen.
Lijkt me een goed plan, antwoordde ik na mijn dagdroompje.
Rick keek helemaal verbaasd 'ik dacht dat ik er meer moeite voor zou moeten doen'.
Met groeten Ton
woensdag 16 oktober 2013
Eigenlijk kan ik niet zonder
Bijna elke dag begon ik te typen maar er kwam gewoon geen 'ziel' in en dan delete-uh ik het maar weer.
Het lijkt er op dat alle seinen op groen staan zodat we in april en mei 2014 van Valencia naar Santiago de Compostela gaan wandelen. Dat was eigenlijk dit voorjaar al de planning maar omdat Rick in december een zeer aantrekkelijke opdracht kreeg en het toch crisistijd is hebben we de opdracht voor laten gaan. De opdracht zou tot juli dit jaar lopen maar werd steeds verlengd en eindigt eind maart. Mooier kunnen we het niet hebben.
1300 Kilometer of ongeveer 45 dagen wandelen.
Kan je wel zolang zonder Ipad vroeg Rick me laatst. Ik antwoordde dat dat geen probleem zou zijn.
Maar dat geknoei met computers in dorpshuizen, bibliotheken of herbergen vond jij toch ook niet ideaal, kaatste ik enigszins vals terug. Om het jou makkelijker te maken wil ik daarom toch mijn ipad mee.
Tijdens de pelgrims bijeenkomst begin oktober werd op hilarische wijze verteld over wachttijden die in herbergen ontstaan voor de stopcontacten om de diverse mobiele apparaten op te laden. De moderne pelgrim neemt nogal wat mee.
Om dat te omzeilen wil ik een zonnecollector meenemen. Maar die zijn duur en zwaar. En dat terwijl elke gram in de rugzak telt. Ik breek er al een paar dagen mijn hersenen op. Toen ik dit gisteravond vertelde na de repetitie van Nootzaak kwam er een heel eenvoudige, goedkope en lichte oplossing voorbij: een driewegstekker.
Dan help je in ieder geval ook nog een andere pelgrim.
Met groeten Ton
Het lijkt er op dat alle seinen op groen staan zodat we in april en mei 2014 van Valencia naar Santiago de Compostela gaan wandelen. Dat was eigenlijk dit voorjaar al de planning maar omdat Rick in december een zeer aantrekkelijke opdracht kreeg en het toch crisistijd is hebben we de opdracht voor laten gaan. De opdracht zou tot juli dit jaar lopen maar werd steeds verlengd en eindigt eind maart. Mooier kunnen we het niet hebben.
1300 Kilometer of ongeveer 45 dagen wandelen.
Kan je wel zolang zonder Ipad vroeg Rick me laatst. Ik antwoordde dat dat geen probleem zou zijn.
Maar dat geknoei met computers in dorpshuizen, bibliotheken of herbergen vond jij toch ook niet ideaal, kaatste ik enigszins vals terug. Om het jou makkelijker te maken wil ik daarom toch mijn ipad mee.
Tijdens de pelgrims bijeenkomst begin oktober werd op hilarische wijze verteld over wachttijden die in herbergen ontstaan voor de stopcontacten om de diverse mobiele apparaten op te laden. De moderne pelgrim neemt nogal wat mee.
Om dat te omzeilen wil ik een zonnecollector meenemen. Maar die zijn duur en zwaar. En dat terwijl elke gram in de rugzak telt. Ik breek er al een paar dagen mijn hersenen op. Toen ik dit gisteravond vertelde na de repetitie van Nootzaak kwam er een heel eenvoudige, goedkope en lichte oplossing voorbij: een driewegstekker.
Dan help je in ieder geval ook nog een andere pelgrim.
Met groeten Ton
zondag 6 oktober 2013
Zijden draadjes
Dit lindenblad hing vanmorgen aan een spindraadje rustig rondjes te draaien.
Na mijn wandeling met Egbert scheen de zon de kamer in en bracht niet alleen het stof op de pianokruk genadeloos in zicht.
Met groeten Ton