Laats een boek gelezen over Heiloo in oorlogstijd. Een verhaal dat me nu te binnen schiet is dat van het illegaal kappen van hout in de laatste winter.
Na de storm van gisteren bulkt het van de afgebroken eiken-, beuken-, berken-, elzen- en essentakken. Allemaal soorten die geschikt zijn voor de haard. Helemaal onrustig werd ik ervan. Maar hoe krijg je dat spul thuis? Niet met de fiets en niet beslist niet als hele takken. Maar met een kettingzaag zie ik mezelf toch geen hout in brandzame stukken zagen in de Heilooër parken.
Handzaag dan? Ik ken maar één soort waarmee dat goed zou kunnen en dat is een zaag van het Japanse merk Silky. Dus stond ik om 8 uur op de stoep van de agrarischewinkel en om half negen in het park een dikke tak in stukken te zagen.
Ook al is het nu crisis en worden mensen vindingrijk in alternatieven voel ik me niet helemaal op mijn gemak tijdens het sprokkelen. Het zagen gaat geweldig maar ik doe wel een beetje besmuikt en werk iets te gejaagd. Zaag schiet uit de snede en snijdt door mijn handschoen in mijn duim.
In ieder geval kan ik van het hout, als het over twee jaar goed droog is, drie avonden stoken.
Voor morgen heb ik een paar takken die wat minder in het zicht liggen.
Met groet Ton
Geen opmerkingen:
Een reactie posten