Wenkbrauw

In de straat is een lege plek waar 15 jaar geleden een school is gesloopt. Op deze plek zijn al een paar weken enkele kinderen een grote hut aan het bouwen. Het plezier spat eraf.
Het doet mij denken aan mijn jeugd waar ik met buurkinderen speelde. Er waren twee dingen favoriet: hutten bouwen van oude gaasbakken (waar bloembollen in bewaard werden) en vuurtje stoken. Het liefst deze twee dingen gezamenlijk. Ik herinner me dan ook een keer dat we, bij de buren, met een stuk of 6 kinderen, er waren ook een paar oudere bij (een jaar of 8) in zo'n hut een vuurtje aan het maken waren. He was wel heel spannend want het was ons ten strengste verboden.
Eerst wat kranten en wat takjes en dat aansteken met een lucifer maar dat wilde niet lukken. Eén van de groteren wist een goede manier: petroleum. Gewoon een bekertje uit de bollenschuur gehaald en dit in een grote scheut op het, bijna gedoofde, vuur. De steekvlam was enorm en we waren dan ook allemaal behoorlijk geschrokken.
Ik weet nog heel goed dat toen ik thuis kwam mijn moeder vroeg wat we hadden gedaan maar met het antwoord, "niets" ging ze niet akoord. Ik stonk natuurlijk behoorlijk naar peut en brandlucht, om over verschroeide wenkbrauwen maar te zwijgen.
Uiteraard is er overleg geweest met de buren want we hebben daar nog wel vaak hutten gebouwd maar petroleum was op de bon.

Met groeten Ton