Het lijkt er toch echt op dat de wereld heeeeel klein is geworden en iedereen inmiddels iedereen kent.
Zeg, jij het toch een Beagle? Heet die toevallig Egbert? Dat vroeg een collega van Rick vanmorgen aan hem.
Ik was bij een vriendin, ging ze verder, en die vertelde dat ze in Oktober op een Beagle gaat passen die Egbert heet en dat één van de baasjes Rick heet. Ik combineerde dit en het kon alleen maar jij zijn.
Nu wonen we weliswaar allemaal in hetzelfde dorp maar de werkplek van Rick ligt hier 25 km vandaan. Is het dan niet een beetje toevallig dat de collega van Rick, de vriendin is van een mevrouw die ik twee maal in mij leven heb gesproken en op onze hond gaat passen? Ik ken de collega niet en Rick de oppasmevrouw niet.
Zo zie je maar weer dat je beter maar nooit moet roddelen.
Met groeten van Ton
PS. Het was- min of meer zonnig- vandaag en ik heb 6 kg bramen geplukt.
;-) Nee, roddelen verzwakt. Viva la vida.(we hebben wel wat beters te doen, toch?)
BeantwoordenVerwijderenHoi Anne,
BeantwoordenVerwijderenWe proberen niet te roddelen en soms is dat best wel moeilijk. We zeggen wel eens tegen elkaar: als je echt niet roddeld waar moet je dan over praten. Het sluipt er zo gemakkelijk in.
Onder roddelen verstaan we: alles wat je bespreekt met een ander dan de betreffende persoon. Dan vallen er veel gespreks onderwerpen af, maar houdt de conversatie wel zuiver.
Met groeten Ton
Jouw verhaal is een mooi voorbeeld van hoe klein de wereld soms kan zijn.
BeantwoordenVerwijderenDat kan heel goed voelen, soms zijn er momenten dat je zou willen dat de wereld niet zo klein was..maar ach, de mooie voorbeelden vergoelijken veel!
fijn weekend,
yvonne