Er is weer een ei (tje) gelegd: ik zit op Facebook.
Eerst de voorwaarden gelezen en rondgevraagd wat de valkuilen zijn, naast die van verslaving. Vanmiddag aangemeld. Gezocht naar vrienden. Twee gevonden en vervolgens aanmeldingen van mensen die vrienden met mij willen worden. Nu ben ik een beetje sceptisch aan het worden: ben ik nu zo populair of is er een soort algehele uitholling van wat vrienden zijn? Aan de andere kant: ik spreek ook met al mijn buren en die reken ik niet tot mijn vrienden en... ze zijn wel allemaal aardig. Gisteren in het ziekenhuis als vrijwilliger van de Regenboogboom heb ik onderwerpen besproken met mensen die ik niet ken en die ik anders alleen met vrienden zou bespreken. Dus ook voor mij: wat is vriendschap?
Met iedereen die ik spreek kan ik verbondenheid voelen. Afhankelijk of ik me openstel om te laten raken door wat de ander verteld.
Misschien moet ik een beetje wennen aan hoe het allemaal werkt, mijn weg vinden en ervaren hoe het virtuele netwerk in mijn leven gaat passen.
Met groeten Ton
Vrienden.... Ach. Je moet het breed zien.Het is een goede manier om jullie casa te promoten.Wat is jouw Facebooknaam?
BeantwoordenVerwijderenHoi Anne,
BeantwoordenVerwijderenIk heb geen Facebooknaam, ook nooit aan gedacht trouwens. Maar is er een reden voor om er een te nemen?
Groeten Ton
Ha, vrienden ... tja. Echte vrienden kan je op een hand tellen vaak, maar Facebookcontacten kunnen best leuk zijn :-) Alleen de term is misschien wat ongelukkig gekozen.
BeantwoordenVerwijderen