Het opstarten van mijn weblog was- afgezien wat digibeet dingen-redelijk overzichtelijk. Ik schrijf wat ik leuk vind en mensen lezen dit of niet. Het is vrijblijvend en ook anoniem. Tenslotte heb ik geen relatie met de mensen die het lezen, tenzij ze gaan reageren. Ook het aantal bezoekers houdt het rustig voor me. Met 10 bezoekers heb ik een topdag.
Met Facebook is het totaal anders. Wat een dynamiek. Als ik zie hoeveel mensen er inmiddels hebben gereageerd word ik een beetje overweldigd. Ik weet nog niet wat ik er mee aan moet. Met een half miljard gebruikers is er onvoorstelbare kracht en rijkwijdte. Het lijkt wel een beetje op de onvoorstelbare grootte van het heelal. Het is in ieder geval niet meer anoniem en de vrijblijvendheid staat onder druk. Als ik in het vervolg mijn blogjes op Facebook publiceer worden ze ook door bekenden gelezen. Dit geeft me meer druk.
Maar zoals met alles: het is hoe ik er naar wil kijken: druk bestaat niet tenzij je met je vinger in mijn zij prikt. Het heelal is groot en dat doet mij ook niets aan. Anoniem wil ik eigenlijk al lang niet meer zijn en wat is eigenlijk vrijblijvend? Ik ben uit vrije wil aan Facebook begonnen en de mensen mogen ervan vinden wat ze vinden. Wat ze vinden kunnen ze altijd nog bij de politie brengen.
Met groeten Ton
Geen opmerkingen:
Een reactie posten