Wat ons steeds wéér opvalt zijn de bijzondere namen: de dag etappe ging van Castilblanco de los Arroyos naar Almadén de la Plata over 30 km. Soms hebben de dorpsnamen in het binnenland meer letters in de naam dan huizen in het dorp.
Ook het dehesa (soort van Europese savanne) landschap met kurkeiken en boerderijen waar men het zwarte Iberische varken houdt vind ik prachtig. Deze eiken zijn werkelijk grandioos zeker gezien het feit dat ze het met weinig water moeten stellen. De varkens eten gedurende een tijd van hun leven alleen eikels en geven zo het vlees een speciale smaak. Ik kan niet anders zeggen dan dat de verschillende gerechten -van karbonaadjes tot worstjes- heel lekker waren. Trouwens wandelen maakt sowieso hongerig zodat we veel en lekker hebben gegeten.
De ervaringen met het overnachten verschilden nogal. Soms heerlijk rustig geslapen op goede bedden in kamers van 4 personen tot slaapzalen met 50 man op stapelbedden met veel snurkers en waar de ramen dicht moesten blijven.
Eén man hebben we zoveel mogelijk ontlopen want deze leed aan slaapapneu (een soort van Gilles de la Tourette maar dan tijdens de slaap) want het was ondoenlijk om te slapen met hem in de zaal.
Maar het mooiste van het wandelen waren de ontmoetingen met mensen, de wandelaars, de Spanjaarden langs de weg en in de dorpjes, de winkeliers en de herbergiers. We hebben alleen maar aardige ontmoetingen gehad, gastvrij, behulpzaam, geinteresseerd en bovenal vriendelijk en geduldig.
Deze ervaringen hebben er mede voor gezorgd dat we een huis in Spanje hebben.
Ik ben nog heel tevreden met de resultaten van deze wandelingetjes, ook vandaag weer.
Met groeten Ton
Geen opmerkingen:
Een reactie posten