Overgang

We zijn weer in de zuidelijke residentie aangekomen.

Een leuke vlucht vanwege een spraakzame Hoornse buurman en dan gaat het snel. Wel jammer dat we op Málaga een dik half uur op de koffer moesten wachten. Daarmee kwamen we pas na het vallen van de avond in Los Zuecos aan. Natuurlijk eerst een rondje dor de tuin. Ha, dat was een typefoutje dat eigenlijk wel gepast is want wat zag het er dor uit. 

Nu is dat eigenlijk altijd zo in de zomer want in Spanje staat de tuin in zomerrust net als dat in het noorden in de winter het geval is. Maar nu stonden er toch wat planten zeer armetierig bij en de oorzaak ontdekte ik pas nadat ik watersysteem aanzette. Een groot gat in een van de hoofdslangen zorgde ervoor dat er geen druk in het systeem kwam waardoor er uit de kleine slangetjes geen water kwam. 

Euvel verholpen.

In huis was het warm. 27 Graden en ondanks dat we alle ramen en deuren met een hor open hadden gezet bleef het zo warm. 

Gelukkig sliepen we goed.

Rick was vroeger op dan ik en was al begonnen met het vegen van de oprit.

Hier geen ‘voor’ foto maar de hopen zeggen genoeg.

Zo zag het Acaciaterras er uit. Het grind was nog nauwelijks te zien.

Maar dit is het resultaat na een kwartiertje rustig aan werken. Want mijn hemel wat is het benauwd.

Gisteren viel er een buitje en dat is heerlijk natuurlijk maar heeft beslist ook een nadeeltje.

Vanmorgen eerst naar de kust om de voorraden aan te vullen. Als we langs het huis van de Deense buren rijden zie ik dat de vijgenboom boordevol vruchten hangt. Ehennnn…..ze zijn er niet. Nu heeft een van de buren, het is een gedeeld bezit met twee broers en een vriend, me een aantal jaar geleden gezegd dat ik zoveel vijgen mag plukken als ik wil omdat zij er echt niets mee doen. Maar de laatste twee jaren waren de vijgen totaal verdroogd of verrot op het moment dat wij aankwamen. 

Nu is er nog voldoende te doen op en rond de woning maar de prioriteit ligt toch echt bij de vijgen.

4,9 Kilo in de pannen samen met sinaasappelrasp en citroensap.

Nadat de staafmixer er puree van heeft gedraaid.

En dan de potjes vullen. 

Twaalf stuks. En een beetje. 

Nu zitten we heerlijk in de schaduw en is er een beetje wind vanuit het dal. De bijeneters en de zwaluwen vliegen door het zwerk en de cicaden tsjirpen dat een lieve lust is.

We zijn weer thuis.

Met groeten Ton