zondag 23 juni 2024

Voyeur

Bijna was ik weer te laat. Zoals elk jaar.



Maar op deze plek gaat de zon op 21 juni om half tien onder.


 Altijd blij met een flinke portie fruit. Gekregen van vrienden uit het dal.


Pruimen, stukje gember, wat citroen en stoven maar.


Lekker voor in de yoghurt.

Minder lekker maar vooral leuk zijn de gekko’s..


De laatste dagen zit dit kleine beestje ‘s avonds heerlijk op de warme tegels en ik kijk er met plezier en interesse naar.



Volgens mij is het nog een jong exemplaar want niet langer dan een centimeter of vijf.

Hij of zij ligt dan rustig te wachten tot er een lekker hapje voorbijkomt. Niet dat ik zag dat er een prooi gepakt werd.
Wel dat er mieren heel dichtbij kwamen en dat de gekko een pootje optilde en er mee schudde alsof ie gestoken zou zijn.

Gisteravond opnieuw. Ik zit dan ff rustig op de stoel naar het beestje te kijken. Hij ligt rustig. Dan tilt hij heel voorzichtig een pootje op. Houdt dat een paar seconden stil en dan krult ok de staart omhoog. 
Wat zal er nu gebeuren. dacht ik en mezelf een beetje een voyeur voelde want je zit zo’n dier toch te begluren.
En dan wordt het duidelijk: hij poept een keuteltje uit.
Een soort muizenkeuteltje met een klein wit puntje.

Dan moet ik lachen en roep naar Rick dat dit beslist het leukste is van de dag.


Met groeten Ton

3 opmerkingen:

  1. Hahaha Ton, ik heb hartelijk gelachen om je blog en het keuteltje! Ik kan hier thuis op mijn terras lekker rustig zitten en het komen en gaan in het insectenhotel bekijken. Een enorme drukte af en toe en zo leuk om te zien hoe ieder insectje toch steeds hetzelfde gaatje vindt!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoe simpel kan het leven zijn! Heerlijk Ton!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Zo leuk, deze kleine dingen (het met een wit puntje afgetopte keuteltje) en deze grootse zonsondergang op de langste dag!

    BeantwoordenVerwijderen