Quinta da Cardiga

De zelfgemaakte pastel de nata. 

De vulling was goed geslaagd, maar dat kan ook niet anders met vanillestokjes. Het probleem zit hem meestal in de korst. Die was te dik waardoor die niet krokant was. Misschien ook vanwege de stenen vorm waardoor het te lang duurde voordat het heet werd. Ik ga dus op zoek naar kleine bakvormpjes. Maar voor poging een was ik tevreden en hij ging dan ook in een avond op.

Nu we toch even met het hoofd in Portugal zitten, is dit een goed moment voor de inlossing van een belofte.

Tijdens de wandeling kwamen we door een verlaten landgoed in de gemeente Golegã. 

Ik zocht op internet en kwam van alles tegen van reconquista, Tempeliers, landbouwgronden en meer. Maar waarom het nu leegstaat en verpauperd? Geen idee.

We liepen er nog vroeg in de morgen door.

We waren de enigen.

Het verwonderde.

Echt heel lang verlaten was het ook niet want ergens zag ik een plastic vliegengordijn hangen.

In dit huis lagen enkele papieren. Maar die kunnen natuurlijk vorig jaar nog neergegooid zijn.

Het tegeltableau vertelt vast van de reconquista en de goddelijke interventie ook al kan ik die walvis niet echt plaatsen.

Het ligt aan de Taag.

Onder deze brug stroomt een klein riviertje de Taag in.

Een blik op de zijkant van het hoofgebouw.

En terugkijkend: de laan en het hoofdgebouw met de toren met kantelen.


Met groeten Ton