Lissabon

We zitten in een alleraardigste kamer en hebben toegang tot een gezamenlijke keuken waar we o.a. thee kunnen zetten.

Kom, zeiden we vanmorgen, we gaan naar de supermarkt voor wat yoghurt en fruit. Zogezegd zo,gedaan. Om 8 uur de stad in. Op weg naar de supermarkt was er zo’n leuk uitnodigend tentje. En om waren we. Lekker met koffie, thee en een heerlijke tosti.

Het mag ook leuk zijn. Toch? Dus hop, nog maar een pastel de nata erachteraan.

Zullen we dan meteen een wandeling langs het water maken?

Wel jammer dat we geen telefoon meehebben, zei ik, nu kan ik geen foto’s maken.

In tegenstelling tot de voorspellingen was het redelijk weer. Niet meer zo koud als gisteren, droog en wat later brak zelfs de zon door.

Op een pleintje gingen we op een bank zitten naast een wat oudere dame. Een Engelse waar we eigenlijk direct een leuk gesprek mee hadden.

Ze was op cruise en het schip lag in de haven. Ongeveer 13 verdiepingen hoog was het, vertelde ze

We moesten meteen aan de twee Nederlandse dames denken die we gisteren in de bus ontmoetten. Zij vertelden dat ze een kamer met zicht op de haven hadden ‘als er niet zo’n belachelijk grote cruiseboot het zicht ontnam’.

Zo tegen 11 uur weer thuis, maar niet voordat er nog twee van die lekkere pastel de nata waren gescoord.

Daarna relaxten we op de kamer en brachten onze spullen op orde.

Zo tegen 15.00 uur wilden we de stad in gaan voor een rondje centrum en voor een Döner kebab. Maar dat stelden we tot een uur of vier uit vanwege de aanhoudende regen.

Eenmaal weer thuis viel na een uur het licht uit.

Na twee wandelloze dagen zijn we toe aan de volgende etappe. De eerste drie dagen zijn relatief kort. We zouden die wat kunnen verlengen, maar omdat de komende dagen regen geven laten we ze zoals ze in het boekje staan.

Het is verbazingwekkend om te merken dat het menselijk lichaam zich na een paar weken volledig heeft aangepast aan het nieuwe regime. In het begin pijntjes, blaren en ongemak van de rugzak. Ook het vermoeid zijn na een lange dag van wandelen, klimmen en dalen. Eigenlijk niets meer van dat alles. Het is ook niet meer dat we direct na aankomst moeten rusten of zelfs slapen. En natuurlijk is het na 25 of 30 km heerlijk klaar te zijn met lopen.

Maar we zijn dus klaar voor het volgend deel.

Hier de route kaart. Niet alle etappeplaatsen staan vermeld, maar het geeft aan waar we ongeveer zijn.

Met groeten Ton 

Ps. Er is nog steeds geen elektriciteit.