De Dasylirion bloeit.
Komen er nog bloemen aan die lange steel, wilde Rick weten.
Maar die zie je toch.
Weliswaar piepklein en onbetekenend maar toch.
De bladrozetten van Aloës sluiten zich bij droogte.
Zo zag dat eruit toen we net terug waren op de berg.
Dit is zaterdagmiddag. Ongeveer acht uur na de malse bui van die ochtend.
Dit is maandagochtend. Bijna weer volledig geopend.
Wat is de natuur toch goed aangepast aan de omstandigheden.
Een overweldigende overvloed aan amandelen, plukte ik vanmorgen.
Uh, tenminste vergeleken met vorig jaar.
Want toen waren er slechts vijf noten te oogsten.
Met groeten Ton
Die natuur, dat blijft verbazen vind ik altijd. Groeten Ella.
BeantwoordenVerwijderenDe vraag is natuurlijk wat ga je doen met deze rijke oogst?
BeantwoordenVerwijderenHoi Ella, Zeker. Mee eens. Met groetenTon
BeantwoordenVerwijderenHoi Emie, Ik mag hopen dat er 40 gram schone amandelen overblijft en dat is net voldoende om er meel van te malen en er een koolhydraatarme pizza van te maken. Met groetenTon
BeantwoordenVerwijderenDie Aloë! Geweldig dat je de stappen hebt gefotografeerd. En eigen amandelen. 40 ×8 volgend jaar?
BeantwoordenVerwijderenHoi Yvonne, Dank. Ik wilde dat uitvouwen langer geleden fotograferen maar was dan net weer te laat. Het proces gaat best snel. Met groetenTon
BeantwoordenVerwijderen