De takken zwiepen in mijn gezicht

De laatste dagen voor ons vertrek nog drie dagen dienst bij de hortus.

Daar doneerde ik de klokjes die ik twee jaar geleden bij de kringloop kocht. Voor de verkoop, zei ik.

De hortus krijgt vaker spulletjes om in de winkel te verkopen.

Maar niets daarvan. 

Ze zijn te leuk en passen precies in de huiskamer, zei de voorvrouw.

Dus staan ze gewoon mooi te zijn.

Net als ik.

Een klacht bij de tuincommissie: de struik in de vierkante bak wordt te groot en de takken zwiepen in mijn gezicht als ik in de auto stap.

Natuurlijk. Met anderhalve meter ruimte tussen tak en auto. Groaaar.

Het kost me dan echt moeite om niet uit mijn vel te springen. Gelukkig heeft buurvrouw een pacifistische invloed op me en samen kortten we wat takken in en bonden we de blauwe regen op.

En dan, vlak voor ons vertrek, een prachtige dubbele regenboog.

Hoop dat we in Spanje ook regen krijgen. Het staat weer in de verwachtingen.

Bij aankomst op de berg zag de tuin er weliswaar zeer droog uit maar niets onherstelbaars op een Metrosidero na. Die heeft het loodje gelegd.

Vanmorgen vroeg hoorden we al onweer en zo tegen achten zag de lucht er zo uit.

En nadat de stroom even uitviel na een flinke donderslag begon het lekker te regenen. 8 Millimeter in een kwartier. Eigenlijk iets te veel water in zo’n korte tijd maar het leidde niet tot schade.

Wel jammer dat er voor vandaag helemaal geen regen was voorspeld dus waren de waterwerken nog niet geïnstalleerd.

Inmiddels liggen die klaar voor morgen want dan zou er 64 mm vallen wat trouwens al is teruggebracht tot 10 mm.

Nou ja, alles is meegenomen en het ruikt heerlijk fris. 

Met groeten Ton.