Het is niet eerlijk

Maar het leven is niet eerlijk.

Misschien al wel acht jaar geleden verplantte ik het mandarijnenboompje van de buren.

Niet dat hij nou direct op een heel fijne plekje terecht kwam. Vol op de wind, half tussen verharding en zonder irrigatiewater. 

Hij heeft ook nog last van gehad van luis, te zien aan de gekrulde blaadjes ook al is die plaag voorbij en zijn de allernieuwste blaadjes mooi van vorm.

Maar als je goed op de onderste foto kijkt zie je minimandarijntjes. En de kans dat die tot mooie sappig oranje vruchten uitgroeien is groot. Want al jaren komen die aan de boom.

Het is niet eerlijk zou Calimero zeggen. 

Ondanks al het water, compost en voeding die mijn sinaasappelboom krijgt, los van een plek uit de wind en mooi losse aarde, zijn ook dit jaar alle vruchtjes er weer afgevallen.

Ik zaag het kreng om, riep ik een paar weken geleden tegen Rick maar ach: dat krijg ik natuurlijk niet over mijn hart.

Wel heb ik bedacht om hem geen extra water meer te geven.

Dat brengt me meteen bij het water probleem. 

We betaalden vanaf het begin dat we het waterrecht kochten 23 eurocent per kubieke meter water. Dat werd begin vorig jaar verhoogd naar 30 cent en dit jaar naar 50 cent. Nog steeds heel weinig zeker gezien het gebrek aan water.

Afgelopen weken bekeken we het watergebruik van onszelf samen met dat van de buren waarmee we het waterrecht delen. En de laatste twee weken konden we precies bekijken wat wij gebruiken omdat de buren een maand terug in Engeland zijn.

Vorige week gebruikten we, het is wat lastig af te lezen op de meter, tien kubieke meter. Afgelopen week stond het tuinsysteem uit vanwege de regen en gebruikten we voor het huishouden één kuub. De tuin jaagt er dus zonder probleem negen kuub doorheen.

Altijd tijd voor bezinning.

Ik ben begonnen met het nalopen van het watersysteem in de tuin. Welke planten kunnen van het water af? Meestal zijn dat bomen en struiken maar ook planten die al een paar jaar in de tuin staan en goed zijn gesetteld. Planten die kwetsbaar zijn laat ik aan het systeem staan maar, tropische, planten die de huidige droogte eigenlijk niet aankunnen gaan er van af. 

Natuurlijk vind ik dat een harde beslissing maar het zij zo. 

Schreef ik in het laatste blog: het houdt niet op, kan ik nu zeggen: het is bijna opgehouden. De afgelopen dagen viel er respectievelijk één millimeter, één millimeter en vijf millimeter. En dat terwijl er dertig in de verwachting aangekondigd werden.

Toch is er geen klagen want de Aloës, cactussen en Aeoniums hebben zich weer helemaal volgezogen. Ik zag paddenstoelen en de eerste jonge Oost- Indischekers plantjes om over wilde kruiden maar te zwijgen.

Het nieuwe waterdepot heeft een levertijd van zes tot acht weken dus of dat nog gaat lukken voordat we naar het hoge noorden afreizen valt te bezien.

Met groeten Ton