Herinnert u zich deze nog?

Ik denk dat het meer dan twintig jaar geleden is dat we naar El Torcal zijn geweest. We konden er dus gerust weer eens naar toe samen met de ‘tijdelijke’ zangeres en haar man.

De eerste stop van de excursie was een ontbijt in Almogia. Dit dorpje ligt op de route naar Santiago die we volgend jaar gaan lopen en waar een pelgrimsherberg is dus leuk om er even een sneak preview te hebben.

Anyway. Het ontbijt kostte voor vier personen broodjes met ham en kaas, drie watertjes en vier kopjes koffie het gigantische bedrag van 9,20 euro.

Klopt dit wel, vroeg Rick na het zien van La Cuenta.

Si señor.

Maar dit is 9 euro voor vier personen?

Es corecto. Het is hier muy barato.

Nou dat wordt hier volgend jaar dus gegarandeerd ontbijten.

Op richting het natuurpark 

200 Miljoen jaar geleden was dit een zee die 25 miljoen jaar geleden omhoog werd gestuwd en waar je je nu dus kunt vergapen aan de bijzondere rotsformaties.

Een schoolklas op excursie.

Eigenlijk ben je als gewone tourist te laat. Teveel mensen waardoor al de vogels zich hebben teruggetrokken. Goed. Wat het oor niet hoorde werd ruimschoots gecompenseerd door wat het oog mocht aanschouwen (mijn hemel: wat een zin).

Het is er prachtig.

Het is ook bekend om zijn fossielen. Nu is dit beslist geen fossiel maar deze steen leek wel op een of ander soort prehistorische platvis.

Ik vroeg me af hoe deze verticale groeven in de rotsen zijn gekomen. Het zou een soort gigantische krabpaal voor Dino's hebben kunnen zijn.

Er zijn verschillende wandelingen en wij liepen die van twee uur waar we trouwens veel langer over deden.

Aanrader.

Daarna lunchten we buitengewoon relaxed en heerlijk in Antequera. Vervolgens op naar Fuentes de Piedra.

Een ondiepe lagune waar veel watervogels samenkomen waaronder flamengo’s.

Ook hier was het prachtig, al was er geen water, laat staan vogels te bekennen. Droogte heet dat.

Ook hier een excursie. Heerlijk in de schaduw werd verteld over het broeden van de roze vogels. We luisterden rustig mee en toen de gids met haar mobieltje langs de kinderen liep om flamingokuikens te laten zien sloot ik aan naast het meisje met pet. En dan is er direct relatie. We werden meteen opgenomen in de groep.

Dat werd helemaal leuk en dan willen kinderen altijd weten of we Spaans spreken en waar we vandaan komen om dan vervolgens zelf wat Engels te praten.

Het oogverblindende wit is zout.

Het bezoekers centrum was gesloten maar de balustrade was prachtig.

Herinnert u zich deze nog?

Nou, slechts vaag.

Er zijn al maanden geen zonsondergang- of zonsopgang foto’s te zien geweest. Dat heeft te maken met het droge weer. Geen regen, geen wolken, geen  vochtige lucht dus geen mooi gekleurde luchten.

Maarrrrrrrr er is een berg koelere lucht op weg naar het zuiden met kans op regen.

Dus was er gisteravond al iets van rossigs in lucht, afgedekt met een donkere wolk.

En warempel: er zijn vannacht tien druppels gevallen en het was vanmorgen bewolkt. Das een tijd geleden.

De komende dagen is er kans op wat regen. We hopen uiteraard op een flinke hoeveelheid maar niet een hoeveelheid die tot schade leidt.

Met groeten Ton