wind.
En daar houd ik niet van. Ik word er onrustig van en zat derhalve binnen bij de haard. Nu is dat zitten bij de haard niet verkeerd maar daarmee raak ik mijn energie niet kwijt.
Daarnaast kreeg ik een zere stuit van het gehang op de stoel. Vervolgens ga ik min of meer uit verveling om 21.30 naar bed om, niet vermoeid geraakt, ook nog eens slecht te slapen.
Genoeg, dacht ik vannacht om vier uur: ik ga een wandeldag doen.
Toen ik dat vanmorgen meldde zei Rick dat ie meeging.
Bijkomend voordeel: het was windstil. Tot een uur of een.
Omdat het zo hard heeft gewaaid was de branding nog steeds woestig. De golfbreker die in het water te zien is, zat vorig jaar nog helemaal ingebed in het strand. Veel erosie hier aan de kust.
Na een week van min of meer minder weer kwamen veel mensen uit hun holletje, het was druk. Zowel op de boulevard als in de restaurants.
Wel de winterkleren aan natuurlijk.
De 20 kilometer die we wandelden waren de eerste voor de training van de Nijmeegse-vierdaags waar we, hoe kan het ook anders, weer voor zijn ingeschreven.
Wel lekker dat we dit jaar gewoon weer eens alleen de Vierdaagse doen en niet als onderdeel van een grote tocht.
We mogen ook weer bij Agnes in Nijmegen slapen en nemen onze fietsen mee om naar de start te rijden. Dat scheelt dan elke dag in totaal vijf kilometer lopen. En dat is best veel. We worden tenslotte wel wat ouder.
Denk nu niet dat het alleen maar kommer en kwel was tijdens de winderige dagen.
We lunchten met de dame van het koor en brachten Pilo terug naar zijn baasjes die ons als dank meenamen naar een restaurant.
Ook was er nog een meeting. We willen volgend jaar voor de vierde keer naar Santiago de Compostela wandelen maar ……..hoe doet Rick dat dan met het koor?
Het is natuurlijk leuk om dirigent te zijn maar daarmee zet je jezelf ook best wel vast. Dus was er overleg met Isabel van de plaatselijke muziekschool en zij gaat de acht weken die we denken nodig te hebben het koor leiden.
Met groeten Ton
Heerlijke wandelplannen in het vooruitzicht! Het is altijd goed om vooruit te kijken.
BeantwoordenVerwijderenEn, wat vond Pilo ervan om zijn baasjes terug te zien? Zag hij jullie nog wel staan nadien?
BeantwoordenVerwijderenGrappig, ik dacht eerst dat het een biggetje was, dat hondje op het strand. Groetjes, Elisa
BeantwoordenVerwijderenHoi Emie, Ben het helemaal met me eens. Een doel hebben is altijd prettig. Met groetenTon
BeantwoordenVerwijderenHoi Petra, Die was natuurlijk helemaal blij maar nadat de eerste commotie weg was ging hij toch naast Rick zitten. Met groetenTon
BeantwoordenVerwijderenHoi Elisa, Ik had het niet zo gezien maar nadat ik je reactie las zie ik ook steeds een varkentje. Net als de Tweety wolk. Met groetenTon
BeantwoordenVerwijderenZoooo herkenbaar: die hekel hebben aan storm. Ik ben er ook zo één...
BeantwoordenVerwijderenUit het holletje kruipen en wandelen is het beste medicijn.
Fijn dat er mensen zijn als Isabel!
Hoi Yvonne, Iets ondernemen en verantwoordelijk zijn voor het eigen welzijn is altijd beter dan thuis zitten zimmen. Met groetenTon
BeantwoordenVerwijderen