zaterdag 8 oktober 2022

Een gluurder




Gisteravond een prachtige wolkenlucht nadat de zon was ondergegaan.


Wanneer ga je dat stukkie bij de poort beplanten?



Tja, soms is Rick nog ongeduldiger dan ik.
Nee, zegt hij zelf. “Ik wil het graag netjes hebben want ik ben trots op wat je allemaal hebt gedaan in de tuin en daar doet de entree nu afbreuk aan”.

Het dwong me om eens goed in de kweekbakken te kijken of er nog bruikbare planten waren. Bruikbaar in de zin dat ze goed tegen droogte kunnen, vrij donker staan maar wel aan de hete kant van de middagzon.

Het mooiste zou zijn als het al goed bewortelde planten zouden zijn.

Zou je die agave van het grote terras kunnen gebruiken?
Dat denk ik wel maar ik weet niet hoe die uit de pot gaat komen want die staat er al een jaar of drie in en dan is het niet eenvoudig om die zonder al te veel beschadigingen uit de pot te krijgen.



Met een minuut was hij er uit. Gewoon de pot op zijn kant en trekken. Goed, hij was dan ook kurk en kurkdroog waardoor de kluit waarschijnlijk wat was gekrompen.


Uit de voorraad haalde ik nog een andere Agave, een pot met Aspidistra en de plant met de kleine blaadjes is een Portulacaria. Die laatste komt uit Afrika en heeft eetbaar blad. 

Goed, toen zat ik met een lege plantenbak op het terras.
Mijn idee is om daar wat groenten in te zetten. Dus maakte ik een voedzaam mengsel van potgrond en zelfgemaakte compost. Haalde meteen twee andere bakken leeg en vulde ze met de aarde.



Zouden we ze niet meteen een ander kleurtje kunnen geven?
Tuurlijk.


Nadat we vanmorgen allerlei boodschappen en verf haalden, schilderde ik ze vanmiddag geel. De ronde bak blijft een blauw randje houden.

En…. we  schrokken we van een gluurder. 



Een slang had zich onhoog weten te werken in de sleuf waar het rolluik in schuift. Hij keek ons ook echt aan. Tenminste zo leek het wel.
Ook al zat er dubbelglas tussen was het toch een soort van eng. 

Anyway: de slang was banger van ons dan wij van hem want hij ging er als een haas vandoor. 


Met groeten Ton

12 opmerkingen:

  1. Het stukje bij de poort ziet er nu picco bello uit. Fascinerend zo een slang op bezoek. Groeten, Bernadette

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Oh, brrrr...die slang. Als wij er een op het terrein hebben gezien loop ik de eerste dagen altijd extra te stampen. Want inderdaad ze zijn bang voor ons. Maar ik ook voor hen.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Die slang dat was toch een grap hoop ik? Ik zou geen oog meer dicht doen bij het idee dat dat rond m'n huis sluipt. Het hoekje bij de poort ziet er weer top uit en veel succes met de groente. Groeten Ella.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hoi Bernadette, Dank je en ook al zitten we nu niet echt op slangen te wachten vinden we het beiden leuk dat er zoveel verschillende dieren in de tuin leven. Met groetenTon

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Hoi Emie, Gelukkig zijn er geen slangen die een dodelijke beet hebben dus daar houden we ons maar aan vast. Dit is pas de derde keer dat we een slang in de tuin hebben gezien dus tussen deze gebeurtenissen zit voldoende tijd om ze volledig te vergeten. Met groetenTon

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Hoi Ella, Nee hoor. Geen grap. Ze zijn niet dodelijk dus dat stelt wel gerust en dat van de slang en de appel geloof ik sowieso niet. Dank voor het compliment. Met groetenTon

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ik denk dat ik me helemaal wezenloos zou schrikken! Gelukkig weten jullie dat het beest banger is voor jullie dan andersom. Ik ben trouwens ONTZETTEND bang voor spinnen en ook al weet ik dat zij mij niets doen, dat helpt me geen moer, ik verstijf van angst en ben zelfs zo bang dat ik ze niet durf weg te halen. Dus moeten er altijd hulptroepen komen. Zijn die er niet dan ga ik naar de buren, zijn die er ook niet dan probeer ik het met de stofzuiger zelfs dat vind ik dood- en doodeng!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Voor een slang hoef je inderdaad niet bang te zijn; althans niet voor die welke in onze streken voorkomen. Als regel zijn ze al verdwenen voor je zelfs in de buurt gekomen bent. Dat mensen er bang voor zijn komt, buiten de verhalen/sprookjes die over slangen de ronde doen, vooral (denk ik) omdat je nooit hun stemming kunt peilen aan hun ooguitdrukking, of liever aan hun uitdrukkingsloze ogen. Ze kijken allemaal zo streng!
    Waar ik me over verbaas is dat je in dat braak liggende stukje naast de poort ook een Aspidistra geplant hebt. Je schrijft dat de plek wel aan de 'hete kant van de middagzon' ligt. Wat bedoel je daar precies mee. Mijn ervaring met Aspidistra is dat ze weliswaar daglicht nodig hebben, maar buiten een beetje ochtendzon, beslist geen zonlicht verdragen. In het land van oorsprong, -Zuidoost-Azië-, schijnt het een weelderige ondergroei te zijn in vrij dichte (berg)wouden en krijgen daar ook nauwelijks zonlicht. Wel kunnen ze lage temperaturen en om die reden noemde Wim Oudshoorn ze altijd 'slagersplant'. Het scheen in vroeger tijd een populaire plant in de koude slagerswinkels te zijn.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Hoi Mevrouw Niekje, Het zijn veelal de irreële angsten die ons het meest dwars zitten. Gelukkig is er wel vaak hulp. Met groetenTon

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Hoi Willem, De Aspisdistra staat in de schaduw van de Cipres en krijgt er geen zon. Omdat de border aan de Noord-west kant ligt is het er wel heet in de middag. In het Engels heet hij ‘cast ironplant’. Je ziet hem hier heel vaak onder afdaken staan en soms ook in de volle zon maar dan zien ze helemaal geel van ellende. Met groetenTon

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Het hoekje is er echt op vooruit gegaan en de potten zien er mooi uit. Al het werken geeft mooie resultaten.
    Die slang , daar zou ik zeker van schrikken, maar ik snap dat het maar af en toe gebeurt, en, vooral belangrijk, niet giftig was.gelukkig maar.

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Hoi Mieke, Dank je. Zolang het geen plaag wordt met die slangen kan ik er wel mee leven. Met groetenTon

    BeantwoordenVerwijderen