Eigenlijk doen we best veel ook al blijft het op het blog wat stil.
Inmiddels behoorlijk wat diensten gedraaid bij hortus en hospice. Rick regelde zowel voor onszelf als voor de VVE een aantal zaken. Komt Spanje met rasse schreden op ons af door middel van uitnodigingen voor feestjes, afspraken voor vergaderingen en de vraag of we willen meezingen in een gelegenheidskoor voor de viering van Remembrance day.
Daarnaast bezochten afgelopen zaterdag op Willemsoord het feest ter gelegenheid van de honderdjarige Helderse woningstichting.
Bij nacht en ontij gingen we nog de straat op, 22.30 uur, om de spectaculaire show te gaan zien. Maar het experimentele karakter ervan was aan ons nou niet echt besteed dus gingen we na een half uurtje onder luid geschreeuw en gekerm vanuit de stalen bol op huis aan. Dat gekerm had niets met ons vertrek te maken, wel waarom we vertrokken.
Tja, dan is de volgende dag de dijk meer ons plekje. Zeker met een biertje en een portie bitterballen
en wat staren over zee en Razende bol.
Ik snoeide zelfs nog wat van de planten aan het klimrek die het trouwens boven verwachting goed doen.
Maar wat we hoofdzakelijk doen is relaxen en het verwerken van de indrukken van de reis.
De ervaringen tijdens de reis zorgen ervoor dat we diepgaandere gesprekken hebben. Niet alleen met elkaar maar ook met de mensen om ons heen. Voor mezelf is het dat ik minder oordeel en meer opensta voor wat de ander te vertellen heeft. Ik lijd nogal aan: je hoeft mij niks te zeggen. En dat laatste is beslist geen goed ingrediënt voor een gelijkwaardig gesprek.
Dus zo kon ik de aanprijzing van onderstaand boekje dan ook als een uitnodiging horen in plaats van: dat weet ik allemaal al.
De ervaringen tijdens de reis zorgen ervoor dat we diepgaandere gesprekken hebben. Niet alleen met elkaar maar ook met de mensen om ons heen. Voor mezelf is het dat ik minder oordeel en meer opensta voor wat de ander te vertellen heeft. Ik lijd nogal aan: je hoeft mij niks te zeggen. En dat laatste is beslist geen goed ingrediënt voor een gelijkwaardig gesprek.
Dus zo kon ik de aanprijzing van onderstaand boekje dan ook als een uitnodiging horen in plaats van: dat weet ik allemaal al.
En het is leerzaam en interessant voer voor de geest. Het past precies in het moment waar we nu zitten.
Met groeten Ton
Reizen maakt wijzer!
BeantwoordenVerwijderenIn die laatste alinea schrijf je waar je mentaal mee bezig bent. Ik herken het heel erg. Ik vind trouwens dat je altijd al een goede luisteraar bent, met veel interesse in een ander. Meer dan welk ander gemiddeld mens...veel meer zelfs. Maar dat is het mooie: je oefent je daar waarschijnlijk nog steeds bewust in. Je wilt het graag. Mooi wat een pelgrimstocht zo teweeg brengt.
BeantwoordenVerwijderenHoi Marthy, Dat is een van de voordelen van reizen. Met groetenTon
BeantwoordenVerwijderenHoi Yvonne, Dank je. Daar heb je gelijk in. Ik train mezelf in minder oordelen waardoor ik opensta om de ander beter te leren kennen. Met groetenTon
BeantwoordenVerwijderenMooi dat je de tijd neemt om de reis te verwerken. Dat is een goed voorbeeld voor mij ook. Ben net teruggekeerd uit Noorwegen. Groetjes Dorothé blogt op https://djaktief.wordpress.com/
BeantwoordenVerwijderenHoi Dorothé, Dank voor je reactie. Dat verwerken is wat mij betreft een wezenlijk onderdeel van reizen. Heb even op je blogs gekeken en die ga ik volgen. Met groetenTon
BeantwoordenVerwijderen