Ik geef het nog op.

Van Duren naar Remagen. 75 Kilometer.

In de herinneringen luidden de klokken van de Annakerk in Duren ook ‘s nachts maar na 22.00 uur bleef het rustig. De klokken hebben trouwens een prachtig donker en sonoor geluid.

We zitten dus helemaal in Duitsland en hierbij bedanken we alle Nederlanders die ons hebben verwend. Voor mijn gevoel hebben we de afgelopen anderhalve week hoofdzakelijk geleefd op koffie en taart. Heerlijk maar vanaf vandaag gaat daar de rem op.

Vanmorgen om zeven uur de weg op. Maps.me doet het naar onze wens sinds we de dagroute in korte stukjes verdelen en we daardoor over rustige kleine weggetjes rijden. Als we meteen het einddoel intikken leid Maps ons via de snelste weg, lees langs de doorgaande wegen, en dan word ik niet blij.

Half acht tussen de velden met mais en tarwe zagen we ineens deze vrolijkerds. 

Het was een rustige dag met veel van hetzelfde landschap als gisteren maar de rode kolen waren nieuw. 

Fietsen. Hum. Ik weet het niet. Tuurlijk zitten er voordelen aan. Eentonige landschappen of lange wegen zijn veel sneller voorbij. Ook dalen is heerlijk maar dat klimmen. Het is niet dat ik buiten adem ben of de benen niet sterk genoeg zijn. Nee, dat is het niet maar dat eindeloze aanspannen van de bovenbeenspieren vind ik zeer onprettig. Dus geef ik het ongeveer halverwege op en ga ik lopen. Dit is dus een stiekem genomen foto door Rick

Het was warm vandaag ook al was het beslagen. Maar zo tegen 13.00 uur uur begon het te spetteren. Niet dat alles nat werd wel wat klam.

Drie jaar geleden zagen we deze witte bol ineens uit de mist opdoemen. Nu zagen we hem al vanaf ver.

We klimmem al een paar dagen geleidelijk omhoog en vanmiddag zakten we ineens een halve berg naar beneden. Heerlijk relaxed over negen kilometer door het Ahrdal om ineens aan de Rijn te staan.

De opwinding is nog op onze snuiten te zien. 

Inmiddels hebben we de tent opgezet en zitten nu aan de oever van de rivier met: ik een salade en Rick een broodje kartoffelsalat en zien de hoogte waar we vanmiddag afdaalden.

Ik maakte ook nog een foto van mijn fietszadel want daar was een vraag over.

Nu terug naar de camping om de geneugtes daarvan te ontdekken.

Met groeten Ton