Ouwe snoeperds

Van Oeffingen naar Geislingen an der Steige. 60 Kilometer.

Ja, er is altijd lawaai hier, zei de hospita nadat ze had gevraagd of ik lekker had geslapen en ik ja had gezegd ‘maar wel met oordopjes in’.

Om half acht de weg op. Eerst de negen km terug fietsen die we gisteren ook al hadden gefietst. Het voelt wel erg bekend aan hier, zei Rick toen bleek dat we bijna elk grasspolletje in de scheuren van het asfalt herkenden.

Pas tegen acht uur reden we op nieuw terrein langs de Rems. Heerlijke zondagsrust, nog bijna niemand op pad.

Weinstadt; daar moesten we de buitenwijken door om vervolgens met een steile klim het dal uit te gaan. Ik kan niet anders zeggen dat het klimmen beter wordt maar op een gegeven moment gaven mijn Noord-Hollandsche beentjes er de brui aan en moest ik toch steeds stukjes lopen. Tweehonderd meter is dus nog te veel. Maar we trainen gewoon door en hopen dat we tegen de tijd dat we de Fernpas gaan bedwingen ik daar helemaal klaar voor ben. Over drie dagen is dat dus hè.

Hier dacht ik al dat we er waren.

Maar het kon nog hoger en vanaf het hoogste punt konden we de diepte niet meer zien.

De uitzichten zijn prachtig.

Aan de andere kant een prachtige langzame afdaling. Daar is altijd het dilemma: ga ik snel dalen om de verloren tijd van de langzame klim in te halen of ga ik langzaam om langer te kunnen genieten van het genot van het dalen? Hier was het een beetje van beiden want het was gelukkig geen al te steile afdaling waardoor die ook nog eens lang aanhield. Kijk, dan houd ik wel van een bergje.

En over bergen gesproken: morgen moet we die rug in de verte over.

In Göpingen hadden we wel wat verdiend. Op zondag zijn alle supermarkten en veel restaurants en bars gesloten. Dus helemaal goed om op het plein in de stad Cafe Bozen open te zien. Het was er zeer gemütlich. Net een huiskamer met zacht geroezemoes.

Anyway: we hadden gewoon zin in taart en dat als ontbijt.

Daarna werd het als snel weer behoorlijk warm en moesten we een stuk door open velden. Maar het laatste stuk ging weer door lommerrijk gebied langs een rivier.

We staan weer op de camping. Een beetje een alternatieve en we stonden hier in 2019 ook. Mazzeltje: met tafel en stoelen en elektriciteit van de buren.

We aten curryworst met patat. Heerlijk. Morgen weer salade.

Met groeten Ton