A life of leisure.
Woensdag genoten we van een menu Del Dia nadat de auto was gekeurd.
Donderdag dineerden we bij het skimaatje en zijn vrouw.
Vrijdag hadden we BBQ vanwege een verjaardag.
Die verjaardag werd gevierd als een mannendag. En dat is dan weer een voordeel als je samenwoont met een man. Dan mag je beiden mee.
Eerst maakten we een wandeling over de berg La Rabita. Dwars door de olijfgaarden.
Het werd flink klimmen en zweten want mijn hemel: de zomer is zonder overgang van de lente in alle hevigheid losgebarsten.
Het hoogste punt.
Het hoogtepunt. Een pauze met bubbels.
Vanwege de aanhoudende regentekorten zien we allerlei aanpassingen. Geen oplossingen maar aanpassingen. Veel nieuwe waterdepots, gesloten silos met een inhoud van 20 m3 of meer. Maar ook open spaarbekkens zoals rechts op de foto. Dat zijn geen spaarbekkens waar regenwater in wordt opgevangen maar bekkens die worden volgepompt met het reguliere landbouwwater. Er wordt dus op grote schaal gehamsterd. Hetzelfde gebeurt ook op kleinere schaal met kuubscontainers en flessen.
Op percelen waar al lang geen landbouw meer wordt bedreven groeien orchideeën.
Na deze barre tocht was het zoet rusten met heerlijk eten en drinken.
Vandaag lunchten we bij de oudere dame van het koor. Dat was niet helemaal leisure.
We hadden aangeboden om haar terrassen van Saharastof te ontdoen. Volgende week komen haar kinderen op viste en die wil ze niet opzadelen met de schoonmaak van de troep.
We stonden om 11 uur gewapend met allerlei materialen en schoonmaakspullen op de stoep. En ach dachten we eerder: zoveel werk zullen twee terrassen toch niet zijn.
Enigszins verkeerd ingeschat. De tegels waren bedekt door een dikke laag aangekoekte Afrikaanse laag stof en de muren konden ook wel een soppie gebruiken.
Het werd dus eerst met een plamuurmes de laag los krabben.
Daarna vegen en zes keer dweilen.
We hadden drie uur nodig. Maar dan heb je wel resultaat.
De dame is helemaal blij en wij tevreden om weer eens wat voor een ander te hebben betekend. En de luch bestond uit een heerlijke gevulde soep en authentieke sandwiches.
Morgen sta ik dan eindelijk zelf weer eens in de keuken.
Met groeten Ton
Met groeten Ton
Heerlijk om de benen onder andermans tafel te hebben, roep ik altijd. Maar op een bepaald moment is het ook weer fijn om zelf te koken. Eet smakelijk.
BeantwoordenVerwijderenHoi Emie, Leuke uitdrukking dat van die benen. Vandaag roergebakken kool met een gehaktbal. Met groetenTon
BeantwoordenVerwijderenEr schijnt weer saharastof onderweg te zijn, hoorde ik op de radio. Hoop dat het een verlate 1-april grap is ....
BeantwoordenVerwijderenIk kende die uitdrukking ook niet, vind het een mooie. Wat een lieve mannen zijn jullie om zo onbaatzuchtig iemand te helpen. Enne ... wie goed doet..... . Nou ja! Wij gaan morgen óók roergebakken kool met een gehaktbal eten, echt waar, had ik twee weken geleden al in de planning gezet!
BeantwoordenVerwijderenHoi Inge, In Spanje worden de 1 april grapjes op een andere datum gemaakt maar als we mazzel zijn gaat het stof ten westen van ons langs. Met groetenTon
BeantwoordenVerwijderenHoi Mevrouw Niekje, Dank voor het compliment maar ik zeg altijd: ik bén niet lief, ik kan lief zijn. En dat laatste redelijk vaak. Alvast smakelijk eten. Met groetenTon
BeantwoordenVerwijderenTjonge jonge, jullie eten wel vaak buiten de deur Ton. Maar zeker in het laatste geval hadden jullie het meer dan verdiend, goed werk. Alle lof!
BeantwoordenVerwijderenHoi Marthy, Dank. Dit soort leuke dingen lijken zich altijd te clusteren en we kunnen zonder hondje alle uitnodigingen aannemen. Als beloning voor de saharastof actie hebben we nog een menu del dia in het vooruitzicht.
BeantwoordenVerwijderen