Soms is het me te veel

Dat klinkt wat dramatisch, zeker in het licht van wat anderen te verwerken krijgen.

De rat/ratten knaagden vannacht vrolijk een gat in een leiding die hoog in het pomphuisje loopt. Tja, in het kader van het universum moet ik me afvragen wat die beesten nu eigenlijk willen. Willen ze gewoon knagen of zoeken ze water?

Dus zette ik vanmorgen een bakje water op de grond en….. legde er ook, och twijfelaar, een blokje gif naast. Want mijn geduld is wel op. Ik blijf leidingen vervangen.

Na de lunch wilde ik even op een bedje in de zon gaan liggen. Ik had mijn hoofd nog niet op het kussen gelegd of mijn aandacht werd getrokken door een donkere vlek op een plant.

Ik stond dan ook abrupt op.

Das snel, zei Rick, je kunt ook geen twee tellen rustig liggen.

Maar ik zie een donkere vlek op die plant, riep ik.

Nou, het zijn er wel meer en het zijn geen vlekken maar gaten.

Afgelopen week was er via de gardenclub een lezing over de bestrijding van de Rode palmkever die in Andalusië huishoudt onder de dadelpalmen. Op die kever ben ik al jaren erg alert. Als ik ze hoor en zie, sla ik ze met een tennisracket uit de lucht en daarnaast heb ik een val staan met feromonen. Die val werkt goed en elk jaar vang ik er wel een stuk of honderd.

Eigenlijk zou iedereen een feromonenval moeten hebben, raadde de spreker aan, dat zou een groot verschil maken in het terugdringen van het aantal kevers.

Maar het is niet alleen de Rode palmkever die rondwaart, vertelde de man enigszins triomfantelijk (hij heeft een bedrijf dat de verschillende kevers bestrijdt). Er is ook een kever die zijn eitjes legt in agaves en een die de voorkeur geeft aan Yucca’s en daar werkt die fermonenval natuurlijk niet voor. Die worden bestreden met gif.

Dus zit ik met de gebakken peren.

Gaten.

De kevers leggen hun eitjes in het binnenste van de plant en spuiten ook een enzym in waardoor het weefsel afsterft en eetbaar wordt voor de larven.

Het afstervende weefsel is donkerbruin van kleur en heeft een wat nare geur. Een beetje kuilgras achtig.

Ik zaagde het bovenste deel van de plant af in de hoop dat het deel er onder onaangetast zou zijn. Meteen kwam er een zwarte kever naar buiten kruipen.

Maar nee. Ook al zaten er geen gangen meer het enzym deed er al wel zijn werk in het onderste deel.

Pas tien centimeter boven de grond was het weefsel onaangetast.

Denk je dat hij weer gaat uitlopen, wilde Rick weten.

Geen idee. 

En dan opnieuw een verstopte riolering. Dat probeerde ik natuurlijk eerst zelf te verhelpen maar nee: het zit echt potdicht. Het probleem blijft dus terugkeren en we denken dan ook dat de weg opengebroken moet gaan worden om de verstopping te verhelpen.

Genoeg dus om zeer ernstig uit mijn humeur raken en dat is niet fijn voor de omgeving.

Gelukkig was het wel mooi weer, aten we heerlijke geroosterde groenten en zette ik de kast in de olie.

Met groeten Ton.