Smachtend

Eigenlijk was er niets aan de hand. Leo was wat tam en keek af en toe eens in de slaapkamer of badkamer of ‘die ander’ daar misschien was.

Verder kwam hij, op de daarvoor bekende tijden, bij mij of ik het voedsel verstrekte. Dat was geen probleem en zo gingen de eerste twee dagen geruisloos voorbij.

Maar toen……

Gisteren zijn de buren aangekomen en volgens afspraak hielp ik de buurman met het gras project. Natuurlijk ging Leo mee want die kan slecht alleen blijven. De buren hebben zelf ook een hond dus die haalden Leo lekker aan. 

Na de werkzaamheden weer thuis was er wel iets raars aan Leo te merken: hij piepte klagelijk. Zou hij nu merken dat Rick er niet is, dacht ik. Ook afgelopen nacht piepte hij regelmatig in zijn mandje. Ik kuchte dan even of gaapte heel luid zodat hij zou merken dat hij niet alleen was. Uiteindelijk werd het rustig.

Vanmorgen opnieuw bij de buren op klus. Leo wederom mee. Kreeg alle aandacht maar kreeg toch ook lucht van de buitenstaande vuilnis zak waar hij even heel snel een snee bruinbrood uithaalde, kortom: hij had te tijd van zijn leven.

Klus is geklaard en we zouden weer naar De Klompen gaan. Maar al wie er kwam……geen Leo. Ook niet na drie keer roepen. Hij ging uiteindelijk pas mee nadat ik hem aan de lijn had gedaan.

En nu? Zit hij steeds piepend en smachtend bij het hek omhoogturend naar die mensen die veeeeel leuker zijn dan zijn baasje.

We weten niet wat er nu eigenlijk aan de hand was bij zijn vorige baasje en wat de reden was waarom Leo daar weg moest. Het had wel iets te maken met de buren waar hij steeds naar toe zou zijn gegaan. Maar die buren zouden dat zelf hebben uitgelokt.

Nu weet ik van onszelf dat we goede baasjes zijn. Leo krijgt liefde, aandacht en een goede verzorging. Hij mag overal mee naar toe en dan nemen we ook nog een kussentje mee een een bot om op te bijten. 

Zou voor dit hondje het gras bij de buren groener zijn?

Ben benieuwd als Rick morgen terug is; Leo weer gewoon doet.

Met groeten Ton